കൊറോണ തകർത്ത ഗൾഫ് ജീവിതം 3 [Arun] 433

എന്തിനാ തറയിൽ കിടക്കുന്നത്, അകത്തു കട്ടിലിൽ പോയി കിടക്കാമല്ലോ എന്ന് ഞാൻ ഒരാവേശത്തിനങ്ങ് പറഞ്ഞു പോയി,

ഇതു കേട്ടതും കൃഷ്ണേട്ടൻ ഒരു തുണി പോലും ഇല്ലാതെ ബഡ്റൂമിലോട്ട് നടന്നു,

പിറകെ ഒരു കറുത്ത ഷട്ടി മാത്രം ഇട്ടു കൊണ്ട് നിഷയും എൻ്റടുത്ത് വന്നിട്ട് എൻ്റെ കോവയ്ക്കായിൽ പിടിച്ചൊന്ന് ഞെരിച്ചു,

എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു,
ഹാ ….. അവൻ തലപൊക്കിയല്ലോ,
എന്നു പറഞ്ഞ് എൻ്റെ കവിളത്ത് ഒരടിയും തന്നിട്ട് അവളും ബഡ്റൂമിലോട്ട് നടന്നു,

ഇനി ഞാൻ മാത്രം നോക്കി നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ലന്ന് ഓർത്തുകൊണ്ട് ഞാനും അവർക്ക് പിറകെ ബഡ്റൂമിലോട്ട് ചെന്നു,

ഞാനും നിഷയും മാത്രം ഉടുതുണി ഇല്ലാതെ കിടന്ന കട്ടിലിൽ ഇതാ വിരഞ്ഞ നെഞ്ചും, നെഞ്ചു നിറയെ രോമവുമുള്ള കൃഷ്ണേട്ടൻ കയറി മലർന്നു കിടക്കുന്നു,

കൊടിമരം പോലെ അത് മാത്രം എണീറ്റു നിൽക്കുന്നു,

വീണ്ടും കൃഷ്ണേട്ടന് പിടിച്ചു കൊടുക്കാനായി നിഷ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ കൃഷ്ണേട്ടൻ നിഷയോട് പറഞ്ഞു,

നിഷേ……. നീ നിൻ്റെ ശ്യാമിനേയും ഇതുപോലെ കിടത്തി, അവനും ഒന്നു പിടിച്ചു കൊടുത്തേ… ഞാനൊന്നു കാണട്ടേ…. എന്ന്

അതിനെന്താ കൃഷ്ണേട്ടാ എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട്, നിഷ എണീറ്റ് വന്ന്
എൻ്റെ അനുവാദത്തിനു പോലും കാത്തു നിൽക്കാതെ എൻ്റെ ബനിയൻ ആദ്യം തല വഴി ഊരി എടുത്തു, എന്നിട്ട് ഷോർട്ട്സിൽ പിടിച്ച് താഴേയ്ക്ക് ഒരു വലി,

എൻ്റെ മൂന്നിഞ്ച് കോവയ്ക്കാ തലയും പൊക്കി നിന്നു,
എനിക്കപ്പോൾ ചെറുതായി നാണവും വന്നു,

എന്നാലും ഞാനൊരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ നിന്നു കൊടുത്തു,