Curious case 2 [Willie Beamen] 105

“സണ്ണികുട്ടാ,ദിവ്യയും നീയും തമ്മിൽ”.

ഞാൻ ഇപ്പോളും മോണിറ്റർ നോക്കിയാണ് ഇരിക്കുന്നെ അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കിയാൽ ചെക്കൻ പേടിക്കും പിന്നെ സത്യം പറയില്ല.

“നി അവളെ കണ്ടോ”.പേടിച്ചുള്ള ചോദ്യം.

“ടാ പട്ടി,എന്നേ മുന്നിലിട്ടു കൊടുത്തു ഓടിയിട്ട് “.

“ഡാ,പ്രിയ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ “.

” പ്രിയ”.

ഞാൻ ഞെട്ടികൊണ്ട് കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.വന്നിട്ട് ദിവസം പലതും കഴിഞ്ഞു ഒരു തവണ പോലു ആ പേര് ഈ പട്ടിയുടെ വായിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നിട്ടില്ല.

ദൈവമേ ഈ പുണ്ട അവളെ കണ്ടില്ലേ.സണ്ണി പതുകെ മൊബൈൽ മാറ്റി ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേക്കൻ ശ്രെമിച്ചു നോക്കി.

ഞാൻ അവനെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്നും നോക്കി.

സണ്ണി എന്നേ നോക്കി തിരിച്ചുയോരും ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു.

“ഓടിയാൽ നിന്നെ കായലിൽ മുക്കും”.ഒരു കാലു കട്ടിലിന്റെ വെളിയിലേക്ക് വെച്ച അവനോട് പറഞ്ഞു ഞാൻ ഡോർ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു.

“വന്നിട്ട് കുറച്ചു ദിവസമായി,എന്നോട് ഒരു തവണ പോലും അവളുടെ കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടില്ല,ഇന്നു ദിവ്യയുടെ പേരിൽ വിളിച്ചോണ്ട് പോയി “.സാധാരണ പോലെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു വലുത് കൈയിൽ ഒന്നും പിടിച്ചു ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ഡാ കമ്പിയിട്ട കൈയാണ് “.എന്റെ അടുത്ത നീക്കം മുൻകുട്ടി കണ്ടുകൊണ്ടു സണ്ണി പറഞ്ഞു നോക്കി.

“ആണോ നമ്മക്ക് വെൽഡ് ചെയ്യാം,സത്യം പറ “.അവന്റെ കൈ ഞാൻ ചെറുതായി തിരിച്ചു.

“അഹ്”.സണ്ണി ബെഡിൽ ഇരുന്നൊന്ന് പൊങ്ങി.

“വികാരം കൊള്ളുന്നോ മൈരേ “.ഒന്നും അയച്ചു പിടിച്ചു വീണ്ടും ഒറ്റ തീരി തിരിച്ചു.

“വിട് പറയാം “.അവൻ ഇത്തവണ ഒച്ച വെച്ചില്ല പക്ഷേ മുഖത്തു സങ്കടമായിരുന്നു.കണ്ണൊക്കെ കലങ്ങി.