ഡെയ്‌സിയുടെ കുമ്പസാരം 1 327

എന്ന പേരിൽ അടുക്കളയിൽ വരും എണിറ്റു അറിയാതെ ഉള്ള തട്ടലും മുട്ടലും. പിന്നെ ദ്വയാർത്ഥം വെച്ചുള്ള സംസാരവും. അന്നമ്മ അറിയാതെ ആണ് ഈ സകല പരിപാടികളും. ഒരു ദിവസം അന്നമ്മ പള്ളിയിൽ പോയ സമയത്താണ് ഹാജ്യാര് വന്നത്. കയ്യിൽ ഒരു പൊതിയും. നല്ല ചൂടുള്ള പഴം പൊരി. ഡെയ്സിക്ക് പഴം പൊരി ഇഷ്ടം ആണ് എന്നറിയാവുന്ന അയാൾ അത് വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്നതാണ്. എന്നിട്ടു ഒരു നമ്പറും. ‘ ഞമ്മള് അനക്ക് ഇഷ്ടായത് കൊണ്ട് വാങ്ങിതാ, ബെന്നിക്ക് അനക്ക് പഴംപൊരി തരാൻ എവിടെ നേരം’ . അതിൽ ഉള്ള ദ്വയാർത്ഥം അവൾ മനസ്സിലാക്കിയെങ്കിലും കേട്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു. ഉമ്മറത്ത് ഇരിക്കുവായിരുന്ന ഹാജ്യാര് ഡേയ്സിയെ കണ്ടപ്പോ ഒന്ന് ഇളകിയിരുന്നു. ‘നല്ല ഒരു പഴച്ചക്ക കിട്ടി ഹാജ്യാരെ, അവള് അത് നന്നാക്കുവായിരുന്നു.’ അന്നമ്മ ഹാജിയാരോടായി പറഞ്ഞു. ഹാജ്യാര് പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റു ‘അത് നന്നായി ഞമ്മള് ചക്കപ്പഴം കഴിച്ചിട്ട് കുറെ ആയി, എവിടാ മോളെ ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ’ അതും  പറഞ്ഞു അയാൾ അകത്തേക്ക് വരാൻ തുനിഞ്ഞു. ഡെയ്സി വാതിക്കൽ നിന്ന് മാറി അയാളോടൊപ്പം അടുക്കളയിൽ പോയി. അന്നമ്മ മുറുക്കാൻ വായിലിട്ടു ഉമ്മറത്ത് തന്നെ ഇരിക്കുവായിരുന്നു. ഹാജ്യാര് അടുക്കളയിൽ വന്നു ഒരു ചോള എടുത്തു വായിൽ ഇട്ടു. എന്നിട്ടു ഡേയ്സിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു ‘കമ്പികുട്ടന്‍നെ ;’റ്റ് ആന്റെ ചോള നല്ല മധുരം ആണലോ’. അത് തന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു പറഞ്ഞതാ എന്ന് ഡെയ്സിക്ക് മനസിലായി. ‘ ഇയ്യ്‌ കൊറച്ചു വെള്ളം എടുത്തേ’ ഹാജ്യാര് ഇഷ്ടക്കേടോടെ നിൽക്കുന്ന ഡെയ്‌സിയോട്  പറഞ്ഞു. അവൾ വെള്ളം എടുക്കാൻ വേണ്ടി തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ഹാജ്യാര് ആരും  വരുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി വെള്ളം എടുക്കുവായിരുന്ന ഡേയ്സിയുടെ കുണ്ടിയിൽ അമർത്തി തടവി. പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞ ഡെയ്‌സിയെ അയാൾ പിടിച്ചു കൊണ്ട് മിണ്ടരുത് എന്ന് ആംഗ്യം കാട്ടി കൊണ്ട് അവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു ‘അന്നേ ഞമ്മള് ഒരുപാടു മോഹിച്ചെക്കെണ്, അന്റെ അവസ്ഥയൊക്കെ ഞമ്മക്ക് അറിയാം, ബെന്നിയെ ചുക്കിനും ചുണ്ണാമ്പിനും കൊള്ളില്ല, ഞമ്മള് വേണ്ട വിധം കൈകാര്യം ചെയ്തോളാം, ആരും സംശയിക്കില്ല, ബാപ്പയും മോളും എന്ന പോലെ ഞമ്മക്ക് കഴിയാം, ഞമ്മളൊക്കെ വേണ്ടപ്പെട്ട