ഡാർലിംഗ് ഡാർലിംഗ് [വൈഷ്ണവി] 109

‘ മാഡം എന്താ സ്വപ്നം കാണുന്നോ…?’

മറ്റുള്ളവര്‍ കളിയാക്കി ചിരിച്ചപ്പോഴും ശാരിക അതില്‍ അഭിമാനം കൊള്ളുകയായിരുന്നു….

 

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ നവാസ് സാറിന് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യാന്‍ വച്ച റിക്കാര്‍ഡ് ബുക്കില്‍ ആദ്യ പേജില്‍ ശാരിക ഒരു നമ്പര്‍ എഴുതിയ തുണ്ട് പേപ്പര്‍ വച്ചിരുന്നു

‘ എന്റെ ഫോണ്‍ നമ്പര്‍…’

ആ തുണ്ട് വച്ചപ്പോള്‍ ശാരികയുടെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടി…

 

അന്ന് രാത്രി ഭക്ഷണത്തിന് ശേഷം ശാരിക മുകളിലെ സ്വന്തം മുറിയില്‍ കതകടച്ച് നവാസിനെ മാത്രം ഓര്‍ത്ത് വലത് കൈ കൊണ്ട് പൂര്‍തടം തഴുകി ഇടത് കയ്യില്‍ ഫോണുമായി കാത്തിരുന്നു

 

സമയം താമസിക്കുന്തോറും വെപ്രാളവും ഹൃദയ മിടിപ്പും ഏറി വന്നു

‘ ഇനി ഇപ്പോള്‍ നമ്പര്‍ കണ്ടില്ലേ…?’

‘ അതോ…. കണ്ടിട്ടും അവഗണിച്ചതാണോ…?’

ശാരിക വല്ലാതെ പരവശയായി

പൂര്‍ തടത്തില്‍ നിന്നു കൈ നിരാശയോടെ പിന്‍വലിച്ചു

ശാരിക വിതുമ്പി

കണ്ണ്‌നീര്‍ ധാരധാരയായി ഒഴുകി….

‘ ഇനിയിപ്പോ അച്ചടക്ക നടപടിക്ക് ആലോചിക്കുകയാവുമോ…?

തലയണ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ശബ്ദം താഴ്ത്തി ശാരിക വാവിട്ട് കരഞ്ഞു

 

പന്ത്രണ്ടിന് അഞ്ച് മിനിട്ട് ഉള്ളപ്പോള്‍ ശാരികയുടെ സെല്‍ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു….

ഏറെ റിംഗ് ചെയ്യും മുമ്പേ റസീവ് ബട്ടണ്‍ അമര്‍ത്തി

ശാരികയുടെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു

‘ ഹലോ…. ഇത് ഞാനാ… നവാസ്…’

പരിഭവം കാരണം കുറുമ്പ് കാട്ടി ശാരിക അല്പനേരം മിണ്ടാതിരുന്നു…

‘ ഞാന്‍ വിളിക്കരുതായിരുന്നു…..?’

നവാസിനും പരിഭവം

‘ അയ്യോ… അല്ല… ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നതാ….’