ഡേവിഡ് ഡേവിഡ് മിസ്റ്റർ ഡേവിഡ് 3 [ഡേവിഡ് ജോൺ] 229

ഏതാണ്ട് അഞ്ചര ആകാറായപ്പോൾ ഞാൻ അങ്കിൾനെയും കൊണ്ട് റയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ പോയി. തിരികെ കാറിൽ വരുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് മുഴുവൻ പല പല ചിന്തകൾ ആയിരുന്നു. ഇന്ന് ഇനി എന്തൊക്കെ നടക്കാം. അതോ വല്ലതും നടക്കുമോ. ഇന്നലത്തെ പോലുള്ള ഒരു സാഹചര്യം ഇന്നലെ മാത്രം സംഭവിച്ചതാണോ. അവൻ ഒന്നു തീരുമാനിച്ചു. സാഹചര്യം ഒത്തു വന്നാൽ ഞാൻ തന്നെ മുൻകൈ എടുക്കും. മനസിൽ ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെയാണ് ഡേവിഡ് തിരിച്ചു പോകുന്നത്.

ആന്റണി പോകുന്നു എന്നു ഉച്ചക്കെ അറിഞ്ഞ മേഴ്സി പണികളെല്ലാം പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഒതുക്കി തീർത്തിരുന്നു. എന്തിനെന്നറിയാതെ അവൾ ഉത്തേജിതയായിരുന്നു. ഡേവിഡും ആന്റണിയും പോയി കഴിഞ്ഞ ഉടനെ മേഴ്സിക്കു ഒരു വെപ്രാളമായിരുന്നു. അവൾ ഉടനെ തന്നെ കുളിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ബെഡ്രൂമിൽ കയറി തുണിയെല്ലാം അഴിച്ച അവൾ ഒരു നിമിഷം കണ്ണടിക്ക് മുന്നിൽ സ്വന്തം നഗ്ന രൂപം വളരെ കാലത്തിന് ശേഷം കണ്ടു. അപ്പോഴാണ് അവൾ കവയ്ക്കിടയിലെ പടർന്നു പന്തലിച്ച രോമകാട് കണ്ടത്. അത് അവളിൽ ലജ്ജയുണർത്തി. അവൾ കൈയിലിരുന്ന റേസർ ഉപയോഗിച്ച് സ്വന്തം കവക്കിടയും കക്ഷങ്ങളും വൃത്തിയായി വടിച്ചു.

അക്ഷരാർഥത്തിൽ പള്ളി നീരാട്ടയിരുന്നു മേഴ്സിയുടേത്. അവൾ വിശാലമായ കുളിക്കു ശേഷം ഉള്ളതിൽ നല്ലൊരു ബ്രായും ഷഡ്ഡിയും എടുത്തിട്ടു. ആ കാലത്ത് ഒരു വീട്ടമ്മയ്ക്ക് ഇന്നുള്ളത് പോലെ ഡിസൈനർ ഇന്നർവെയർ സ്വപ്നങ്ങളിൽ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൾ ഒരു നൈറ്റി ഒക്കേയിട്ട് ഡേവിഡിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു. ഡേവിഡിന്റെ മനസിൽ എന്താണെന്നു മേഴ്സിക്കു അറിയില്ലായിരുന്നു. അവൾക്കറിയാവുന്ന ഡേവിഡ് ഒരു പാവം ആയിരുന്നു. അവൻ ഇന്നലെ തൊട്ട് കുറച്ചു കുസൃതികൾ കാണിക്കുന്നു എന്നല്ലാതെ അവന്റെ മനസിൽ മറ്റൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ എന്തു ചെയ്യും. അത് മാത്രമോ, അവൻ ആരാണ്. എന്റെ ആങ്ങളയുടെ മകൻ. എന്റെ സ്വന്തം മകനെ പോലെ ഞാൻ കാണേണ്ടവൻ.