ദീപാവലയം

Deepavalayam | Author : Waseem

ആദ്യം തന്നെ ദീപാവലി ആശംസകൾ. കഥ നിഷിദ്ധമാണ്. താൽപ്പര്യമില്ലാത്തവർ തുടർന്ന് വായിക്കാതിരിക്കുക.

ദീപ. 40 സംവത്സരങ്ങൾ പിന്നിട്ടിട്ടും വിട പറയാത്ത യൌവനവും ഉടയാത്ത അംഗവടിവും ഇന്നും അവൾക്ക് സ്വന്തം. പതിനെട്ടാം വയസ്സിൽ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു, പത്തൊമ്പതിൽ പ്രസവവും. അഞ്ചു വർഷം കുടുംബ ജീവിതം അനുഭവിച്ചു. ദാമ്പത്യബന്ധത്തിലെ സ്വരക്കേടുകൾ അപ്പോഴേക്കും തിരുത്താനാവാത്തവിധം വളർന്നിരുന്നു. വേർപിരിയലിന്റെ ഒടുവിൽ നാലുവയസ്സുകാരൻ മകനുമായി തനിയെ പുതിയൊരു ജീവിതത്തിന് തുടക്കമിടേണ്ടതായി വന്നു. ആയിടക്ക് ലഭിച്ച സർക്കാർ ജോലിയുടെ ആശ്രയത്തിൽ ജീവിതം വീണ്ടും പച്ച പിടിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു ദീപയും, അഭിയും അടങ്ങുന്ന കുടുംബം.

= = =

അതെ, എന്റെ അഭിഷേക്. എന്റെ പൊന്നുമോൻ. എൻറെ ജീവിതത്തിൻറെ ലക്ഷ്യവും അർത്ഥവും അവനായിരുന്നു. അവൻറെ ഓരോ ചുവടുവെയ്പ്പിലും ഞാൻ ചാരുതാർത്ഥ്യം കണ്ടെത്തി. രാജീവുമായി വേർപിരിഞ്ഞ ശേഷം എന്റെ ജീവിതം ശാന്തമായി ഒഴുകുന്ന ഒരു പുഴ പോലെയായിരുന്നു. എന്നുമുണ്ടാകാറുള്ള വഴക്കുകളില്ലാതെ, മാനസിക സംഘർഷങ്ങളില്ലാതെ, രാത്രികളിൽ ഇരയുടെ മേൽ ചാടി വീണ് ബലാൽക്കാരമായി ഇണ ചേരാനുള്ള പുരുഷന്റെ സ്വാർത്ഥതയില്ലാതെ സമാധാനം നിറഞ്ഞ ജീവിതം. എന്റെ അനുഭവങ്ങളുടെ ചൂടിലാവാം മറ്റൊരു പുരുഷനോടും എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ചൊരു താൽപര്യം തോന്നിയിരുന്നില്ല. പ്രായം എന്റെ ശരീരത്തിൽ കാര്യമായ കേടുപാടുകൾ വരുത്തിയിരുന്നില്ല. അംഗസൌഷ്ടവും മാദകത്വവും എന്നെ ഒരു ആകർഷണ വസ്തുവാക്കിയിരുന്നു. കാമാർത്തി നിറഞ്ഞ നോട്ടങ്ങൾ എനിക്ക് പരിചിതമായിരുന്നു എന്നാൽ അവയൊന്നും എന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തിയിരുന്നില്ല. അന്നു വരെ.

മുപ്പത്തിയൊമ്പത് വയസ്സു കടന്നപ്പോഴാണ് എന്നിൽ സ്ത്രീയുടെ വികാരങ്ങൾ വീണ്ടും തളിരിട്ടു തുടങ്ങിയതെന്ന് പറയാം. ആയിടെയെനിക്കു വല്ലാത്ത ആസക്തിയനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നു. വിവാഹമോചനത്തിനു ശേഷം ഒരിക്കലും അനുഭവപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്ത പോലെ ഒരു പുരുഷൻറെ ചൂടേൽക്കാൻ അടങ്ങാത്ത ദാഹം. ഉറക്കം വരാത്ത രാത്രികളായിരുന്നു പലതും. തനിയെ കിടക്കയിൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നുരുളുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു അസ്വസ്ഥതയായിരുന്നു. ഞരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന പാരവശ്യം. ശരീരം ആർക്കോ വേണ്ടി, എന്തിനോവേണ്ടി വെമ്പൽ കൊള്ളുന്ന ഒരു അവസ്ഥ. അങ്ങനെയുള്ള രാത്രികളിൽ ഞാൻ സുമയെ വിളിക്കുമായിരുന്നു.