ദീപികയുടെ രാത്രികള്‍ പകലുകളും 3 [Smitha] 552

“ആണോ? അവന് കോളടിച്ചല്ലോ! നിന്നെപ്പോലെ ഒരു ഭൂലോക ചരക്കിന്റെ പൂറു കാണാനുള്ള ഭാഗ്യം കിട്ടുക എന്ന് പറഞ്ഞാ ലോട്ടറി അടിച്ച പോലെയല്ലേ?”

“പിന്നല്ലേ! അതിനെന്താ സംശയം?”

ദീപിക പെട്ടെന്ന് ശരിവെച്ചു.

“വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ട് അവനെന്നെ കൊറേ നേരം തുറിച്ചു നോക്കി….എന്നിട്ട് അവന്‍ രാജൂനോട് വേഗം വാ ഊണ് കഴിക്കണ്ടേ എന്ന് ചോദിച്ചു…രാജു തലകുലുക്കി…അവന്‍റെ കൂടെ പോയി…എന്നോട് പോകുവാ എന്നുപോലും പറയാന്‍ പാവത്തിന് പറ്റീല്ല…”

“ഓഹോ! അപ്പം എല്ലാരും പോയോ?”

“ഉടനെ ഓടിച്ചാടിയൊന്നും പോയില്ല,”

ദീപിക പറഞ്ഞു.

“സുധാകരന്‍ ചേട്ടന്‍ എന്നോട് വാതില്‍ക്കല്‍ വരെ വന്നു എല്ലാരേം യാത്രപറയാന്‍ വരാന്‍ പറഞ്ഞു…അതിനു നിങ്ങളെല്ലാരും വണ്ടീം വള്ളോം പിടിച്ച് രാജ്യം വിട്ടുപോകുവാണോ എന്ന് മറ്റാരും കേള്‍ക്കാതെ ഞാന്‍ അന്നേരം അയാളോട് ചോദിച്ചു…”

“ഹ! ഒന്ന് വാതില്‍ വരെ വന്ന് നിക്കുന്നെ.”

അയാള്‍ വീണ്ടും എന്നോട് കെഞ്ചി, കാര്‍ത്തി. അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവര് പോകുന്നത് കാണാന്‍ വാതില്‍ക്കലോളം ചെന്നു. അകത്ത് നിന്ന് വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ഓരോരുത്തരായി ഇറങ്ങി. അപ്പോള്‍ സുധാകരന്‍ ചേട്ടന്‍ കാണാതെ അവര് എന്‍റെ മൊലയ്ക്ക് പിടിച്ചു. ചെലര് എന്‍റെ കുണ്ടിയ്ക്ക് പിച്ചുവേം ഞെക്കുവേം ചെയ്തു… സുധാകരന്‍ ചേട്ടന്‍ ലാസ്റ്റാ ഇറങ്ങിയേ…ഇറങ്ങീപ്പം എന്നെ പിടിച്ച് ചുണ്ട് ചപ്പി വലിച്ച് ഉമ്മ വെച്ചു…

“ഊണ് കഴിഞ്ഞു ഞാനിങ്ങ് വരും, റെഡിയായി ഇരുന്നോണം,”

ഉമ്മ വെച്ചു കഴിഞ്ഞ് തന്നെ കാത്ത് നില്‍ക്കുന്നവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ അയാളെന്നോട് പറഞ്ഞു. അന്നേരമാ കാര്‍ത്തി എന്നെ വിളിച്ചേ…”

“ഹ്മം…അങ്ങനെ നിനക്ക് അല്‍പ്പം ഫ്രീ ടൈം കിട്ടി അല്ലെ?”

“ആം, ഏതാണ്ട് ഒരു മണിക്കൂര്‍…ആ ടൈം ഞാന്‍ ആലോചിച്ചു…എല്ലാത്തിനും ഒരു പരിധി വേണം..ഒരു ലിമിറ്റ് വേണം..അല്ലേല്‍ പിന്നീട് വെഷമിക്കും…നടക്കുന്നത് എല്ലാം തന്നെ ഞാന്‍ ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചു എന്നത് നേര്..പക്ഷെ കൂടുതല്‍ ആവരുത് ഒന്നും എന്ന് ഞാന്‍ എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു…ഇപ്പം നടന്നതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ഒന്നും പുതിയതായി വേണ്ട…”

“എന്നാ ലിമിറ്റ് ഒക്കെയാ നീ മനസ്സില്‍ കണ്ടേക്കുന്നെ?”

ഞാന്‍ ദീപികയോട് ചോദിച്ചു.

“ഒരു മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞ് ഡോര്‍ ബെല്ലടിച്ചു…”

എന്‍റെ ചോദ്യം അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് ദീപിക പറഞ്ഞു.