ദീപികയുടെ രാത്രികള്‍ പകലുകളും 8 [Smitha] [Climax] 580

“ശ്യേ, കയ്യെട് കാർത്തി, എടാ അയാള് കാണൂന്നെ!”

ഞാൻ പതിയെ കയ്യെടുത്തു.

“എടീ, അയാളിന് നിന്നെ എന്നാ നോട്ടമാ നോക്കിയത്! നീ അറിഞ്ഞാരുന്നോ?”

“പിന്നെ…”

കിടക്കവിരി നേരെയാക്കിക്കൊണ്ട് ദീപിക പറഞ്ഞു.

“അതൊക്കെ നോക്കലല്ലേ എൻ്റെ പണി! ഞാൻ നോക്കീല്ലേൽ എന്നാ? നീ നോക്കുന്നില്ലേ? ഇങ്ങനെയൊരു സാധനം!”

“അതല്ലെടീ പോത്തേ!”

എന്റെ കൈ വീണ്ടും അവളുടെ ചന്തിയിലേക്ക് നീണ്ടു. ഇത്തവണ അവളൊഴിഞ്ഞു മാറി.

“അയാള് നിന്നെ ശരിക്കും നോക്കി. നീ അറിഞ്ഞില്ലന്നൊന്നും പറയണ്ട!”

“അറിഞ്ഞില്ലാന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ!”

“പാവം!”

ഞാൻ സഹതാപം ധ്വനിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“കെട്ട്യോളും ഇല്ല …കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നടന്നിട്ടു കൊറേ ആയിക്കാണും…നിന്നെപ്പോലെ ഒരു അഡാറ് ചരക്കൊക്കെ മുമ്പി വന്നാ അയാളെങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും?”

“പോടാ പന്നേ!”

ദീപിക എനിക്ക് കണ്ണുകൾ തരാതെ പറഞ്ഞു.

അതിപ്പിന്നെ ഞാനും ദീപികയും ബിസിയായി. ഇടയ്ക്കൊക്കെ അയാളെ കണ്ടു. കണ്ടപ്പോഴൊക്കെ  അയാൾ എപ്പോഴത്തെയും പോലെ നല്ല സൗഹാർദ്ദത്തിലായിരുന്നു.

ഒരു ഒഴിവ് ദിവസം ഞാനും ദീപികയും  ഡ്രൈവ് വേയിൽ ബ്രിക്സ് പാകിയപ്പോൾ അയാൾ ഞങ്ങളെ  സഹായിക്കാൻ വരിക കൂടി ചെയ്തു.

ഒരു ദിവസം ഞാൻ ഹാളിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ദേഹത്ത് ഒരു ബാത്തിങ് റോബ് ചുറ്റി ദീപിക തിടുക്കത്തിൽ ഓടി വന്നു. അവളുടെ മുഖത്തെ പരിഭ്രമം എന്നെ അദ്‌ഭുതപ്പെടുത്തി.

“എന്നാടി?”