ദീപികയുടെ രാത്രികള്‍ പകലുകളും 8 [Smitha] [Climax] 580

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ദീപിക അകത്തേക്ക് വന്നു.
മുഖത്തും ദേഹത്തും വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞിരുന്നു.

“ശെടാ, ഞാങ്കരുതി നീ മേലാൽ അയാളോട് മിണ്ടുകേലാന്ന്…”

അവൾ നാണിച്ചു.

“എന്നാടീ, ഓവ്‌ക്വേഡ് ആയിപ്പോയോ?”

“ഹ്മ്മ്…”

നാണത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“ആദ്യവൊക്കെ…”

അത് പറയുന്നതിൽപ്പോലും അവൾക്ക് ചമ്മലാണ് എന്നെനിക്ക് തോന്നി.

“എന്നാ അയാള് പറഞ്ഞെ?”

അവൾക്കിപ്പോഴും നാണം പോയിട്ടില്ല.
ആകെ വിമ്മിഷ്ട്ടപ്പെട്ട് നിൽക്കുകയാണ്.

“ഒന്നുവില്ല…”

അവൾ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങള് എന്തോ മിണ്ടുന്നതു ഞാൻ കണ്ടല്ലോ…”

“അത്…”

അവൾ ഒന്നു നിർത്തി എന്നെ നോക്കി.

“എനിക്കറിയില്ല, അയാള് വന്നു..ഞാനും കൂടാം എന്ന് പറഞ്ഞു…”

അവൾ ക്യാബിനറ്റ് തുറന്ന് ഗ്ളാസ്സെടുത്ത് അതിലേക്ക് വെള്ളം പകർന്നു. ഇപ്പോഴും മുഖത്ത് നിന്ന് ചമ്മൽ മാറിയിട്ടില്ല.

“ആദ്യം വന്ന് സോറിയൊക്കെ പറഞ്ഞു,”

ദീപിക തുടർന്നു.

“ഞാമ്പറഞ്ഞു, സാരമില്ല ഫാൾട്ട് എന്റെയാണ്‌ …. ”

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും നാണം ഇരച്ചു കയറി.

“പിന്നെ അയാള് പറയുവാ…”

നാണത്തോടെ അയാൾ തുടർന്നു.
ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

“എന്നും അങ്ങനെയൊക്കെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടാ, മോണിങ്ങ് കോഫി കുടിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലെന്ന്…”

എനിക്കും ചിരിക്കാതിരിക്കാനായില്ല.

“കണ്ടോ, ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, അയാളതൊക്കെ ജോക്കായെ എടുക്കൂന്ന്…അയാള് കൊഴപ്പക്കാരൻ ഒന്നുവല്ലെടീ…”

ഞാൻ ഒന്ന് നിർത്തി.

“ആട്ടെ, അന്നേരം നീയെന്നാ പറഞ്ഞു?”

“ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല,”

ദീപിക തുടർന്നു.

“ചുമ്മാ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… അറിയില്ല …അത്രേം പറഞ്ഞുള്ളൂ…പിന്നെ മിണ്ടൽ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല…”