ദീപയുടെ അനുഭൂതി 4 [Kochumon] 168

ആളുകൾ നമ്മളെ നോക്കി കണ്ടിട്ട് അവർ പോകും.

നമ്മളെ പറ്റി അവർ ചിന്തിച്ചു നടക്കുമോന്നും ഇല്ല.

എല്ലാവർക്കും നുറുക്കൂട്ടം തിരക് ഉണ്ട്.

നി ഈ ആളുകളെ നോക്കിക്കേ അവർ ഇവിടെ ഉള്ള എല്ലാ കാഴ്ചകളും കാണുന്നുണ്ടോ.

ഞാൻ പലരേയും നോക്കി.

ശരിയാ.

എല്ലാവരും എന്തൊക്കെയോ കണ്ടു എന്ന് വരുത്തി കടന്നു പോകുന്നു.

ചിലർ ഇതൊന്നും കാണാതെ പോകുന്നു. മറ്റു ചിലർ ആളുകളെ വായി നോക്കി നിക്കുന്നു.

എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

ചേട്ടൻ എന്റെ ചെവിയോട് ചേർത്ത് ഒരു ഉമ്മ തന്നു.

എടി ദീപേ നിന്റെ പ്രശ്നം ഞാൻ പറയെട്ടെ.

മ്മ് പറ. ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ആളുകൾ എന്തു വിചാരിക്കും എന്നതല്ലേ.

ഞാൻ ചേട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

എടി നി രാവിലെ എഴുനേൽക്കുന്നു ഒരുങ്ങി സ്കൂളിൽ പോകുന്നു.കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്നു

വൈകുന്നേരം തിരിച്ചു വരുന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്നു.പിറ്റേന്ന് പോകുന്നു.

ഇത് റോട്ടേറ്റ് ചെയ്യുന്നു.

അല്ലെ.

അതെ.

നി ലോകം കാണുന്നില്ല. എടി.

ഈ ടീച്ചർ മാർ വിചാരിക്കുന്നത് അവർക്കാണ് വിവരം കൂടുതൽ എന്ന്.

അല്ല അവർ കിണറ്റിലെ തവളയെ പോലെ ആണ്.

ആ ചുറ്റുവട്ടത് മാത്രം ഒതുങ്ങി. കണ്ടവരെ മാത്രം കണ്ട് ജീവിക്കുന്നു.

വ്യത്യസ്ത ലോകം കാണുന്നില്ല.

വ്യത്യസ്തമായ സ്ഥലം കാണുന്നില്ല.

വ്യത്യസ്ത ആളുകളെ കാണുന്നില്ല.

സ്കൂൾ. കുട്ടികൾ. എന്നും കാണുന്ന അധ്യാപകർ.

മറ്റ് ആളുകളെ കാണുന്നു മില്ല.

ഇടപെടുന്നുമില്ല.

ശരിയല്ലേ ദീപേ.

ചേട്ടൻ ചോദിച്ചു.

ഞാൻ ചിരിച്ചു.

നിന്റെ ചിരി കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് നിന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്റെ ചുണ്ട് കടിച്ചു ഊമ്പി കുടിക്കാൻ തോന്നുന്നു.