ഡെലിവറി ബോയുടെ കൊറോണ വസന്തകാലം 4 [Drona] 420

ഞാൻ : (ധന്യയെ നോക്കി ചിരിച്ച ശേഷം). അത് പിന്നെ നിന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ അല്ലെ ഞാൻ ഇട്ടേക്കുന്നു. അത് ഓർത്തപ്പോളാ ഒരു ഇത്…

ജീന : അതിനു. നിനക്ക് ഞങ്ങടെ ഷഡി മണക്കം. എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ നാണം. കഴിക്കട മൈരേ ഇരിന്നു.

ധന്യ : ടി ഒന്ന് മിണ്ടാതിരി. നി കഴിക്ക് യെദു.

ജീന : (ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ) അയ്യോ പാവം. നിന്റെ കുഞ്ഞല്ലേ അവൻ.

ധന്യ : എടി ഒന്ന് അടങ്ങു. അവൻ കഴിക്കട്ടെ

ജീന : അപ്പൊ ഞാൻ ആണ് പ്രശ്നം.

ഞാൻ : അയ്യോ അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല. ഞാൻ ഒക്കെയാ. പിന്നെ ഇന്നലെ നടന്നെ ഒക്കെ ഓർക്കുമ്പോൾ

ധന്യ : ഓർക്കുമ്പോൾ. പറയടാ.

ഞാൻ : അങ്ങനെ അല്ല. ഞാൻ ഇതൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നടന്ന കാര്യങ്ങള.

ജീന : ഓ അങ്ങനെ. പിന്നെ ഞങൾ പ്രതീക്ഷിചേ അല്ലെ. അത് പോട്ടെ. നി എങ്ങനെ പോകും.

ഞാൻ : അത് ഒരു പിടിയും ഇല്ല. പോലീസ് പോയാൽ പോകയിരിന്നു.

ധന്യ : ഒരു വീക്ക്‌ ഇത് അടവാട

ഞാൻ : പെട്ടെല്ലോ

ജീന : പേടിക്കണ്ട വല്ലോ വഴി വരും. അതുവരെ ഞങടെ കൂടെ നിന്നോ. കുഴപ്പം ഇല്ലെലോ

ഞാൻ : അല്ല എന്റ ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്നും ഇല്ലെലോ.

ജീന : ഉള്ളെ മതി. ഞങൾ കാണാതെ ഒന്നും വേറെ ഇല്ലെല്ലോ. (എന്നും പറഞ്ഞു ചിരിച്ച് )

ധന്യ : ടി മതി. നി പേടിക്കണ്ട. ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ നോക്കാം. കഴിക്ക് ഇപ്പോൾ.

അവർ മൂന്നും ഫുഡ്‌ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു. പ്ലേറ്റ് ഒക്കെ കൊണ്ട് വെച്ച് കഴുകി.അവർ അകത്തു മുറിയിൽ പോയി അവനോടു കിടക്കാൻ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് അവർ ലഞ്ചിനുല്ലേ എല്ലാം സെറ്റ് ആക്കാം തുടങ്ങി. അപ്പോഴാണ് കാളിഗ് ബെൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം അവൻ കേട്ടത്. അവൻ ഞെട്ടി. ആരാണെന്നു അറിയാൻ അവൻ ആകാംഷനായി.
ജീന ഓടി വന്നു ഡോർ തുറന്നു എന്നോട്.
ടാ മിണ്ടല്ലേ ആരോ വന്നു നോക്കിട്ട് പറയാം. അഥവാ പോലീസ് ആണേൽ നി ഇറങ്ങി വന്നു. ചേച്ചി ആണ് എന്ന് പറയണം. വേറെ ആരേലും ആണേൽ ഞങൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം ഓക്കേ അല്ലെ. എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ ഡോർ അടച്ചു വെളിൽ പോയി.