“അതാണ് നിനക്കും ഇവനും നല്ലത്. എനിക്ക് കളയാനൊട്ടും സമയമില്ല.” വിപിനിന്റെ ശബ്ദം പ്രതിക്ഷിച്ച അരുണിന്റെ കാതിൽ മറ്റൊരാളുടെ പരുപരുത്ത ശബ്ദമാണ് മുഴങ്ങിയത്. അയാൾ ഫോൺ വിപിനിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയതാകാമെന്നവൻ ഊഹിച്ചു.
“ശരി ഞാനിപ്പോൾ തന്നെ പുറപ്പെടാം.” അരുൺ പരുഷമായ ശബ്ദത്തോടെ മറുപടി നൽകിയ ശേഷം ആ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു.
അതിനു ശേഷമവൻ തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ മുഖം കഴുകി. കണ്ണിൽ നിന്ന് ഉറക്കം പെട്ടന്ന് വിട്ട് പോകാനായിരുന്നു അത്. കയ്യും കാലുമെല്ലാം തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ നന്നായി കഴുകിയ ശേഷം അവൻ വേഗം ഡ്രസ് മാറി ബൊലേറോയുടെ താക്കോലുമായി ഇറങ്ങി.
വിപിനിന് ഒന്നും സംഭവിക്കരുതേയെന്നുള്ള പ്രാർത്ഥനയായിരുന്നു ആ സമയമത്രയും അവന്റെ മനസ്സിൽ.
ബൊലേറോയിൽ കയറിയ അരുൺ സമയം കളയാതെ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് മുമ്പോട്ടെടുത്തു. എത്രയും പെട്ടന്ന് ഹൈവേയിലെത്തണമെന്ന ചിന്തയോടെ അവൻ ആക്സിലേറ്ററിൽ കാലമർന്നു. ഒരു മുരൾച്ചയോടെ ബൊലേറോ കൂടുതൽ സ്പീഡിൽ മുമ്പോട്ട് കുതിച്ചു.
ഹൈവേയിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ്, എവിടെ വെച്ചാണ് കാണേണ്ടത് എന്നവരോട് ചോദിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന കാര്യം അരുണിന് ഓർമ്മ വന്നത്. ഒന്ന് വിപിനിന്റെ നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ച് നോക്കാമെന്ന ചിന്തയോടെയാണ് അരുൺ പോക്കറ്റിൽ ഫോണിനായി തപ്പിയത്.
പോക്കറ്റിൽ തപ്പിയ അരുൺ വിയർത്ത് പോയി. ഫോൺ കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഫോണെടുക്കാൻ മറന്നതാണെന്ന് അരുണിന് മനസ്സിലായി. ഇങ്ങനൊരു സമയത്ത് ഫോൺ മറന്നതിന് തന്നെ തന്നെ പ്രാകിക്കൊണ്ട് അരുൺ വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടി തിരിച്ചു.
നന്ദൻ മേനോന്റെ ലാപ് ടോപ്പിന്റെ ഹാർഡ് ഡിസ്ക്കും അഴിച്ചെടുത്ത് മടങ്ങുന്നതിനിടയിലാണ് രാകേഷിന്റെ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചത്. നമ്പർ നോക്കിയപ്പോൾ സൂര്യനാണ് വിളിക്കുന്നത്. അവൻ വേഗം തന്നെ ആ കോൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തു. “ഹലോ.”
“എന്തായി രാകേഷ് കാര്യങ്ങൾ അവൻ ചത്തോ.”
“ചത്തതല്ല. കൊന്നു.” ചിരിയോടെ രാകേഷ് പറഞ്ഞു. “എന്താ ഏട്ടാ പിന്നെയും വിളിച്ചത്.” രാകേഷ് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“ഒരു പ്രധാന കാര്യമുണ്ട് അത് പറയാൻ വിളിച്ചതാണ് രാവിലെ എന്തെങ്കിലും പണിയുണ്ടോ.?”
അരുൺ ഒരു മണ്ടനായ ഡിറ്റക്റ്റീവ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു മിനിമം common സെൻസ് അല്ലേൽ അന്വേഷണ ത്വര അവനുള്ളതായി തോന്നുന്നില്ല
അലിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുന്ന അത്ര പോലും അത്രേം കാലം ഡിറ്റക്റ്റീവ് ആയി വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്ന അരുണിന് കഴിയുന്നതായി തോന്നുന്നില്ല, എല്ലാം ലാവിഷായി കാണുന്നു, നന്ദന്റെ ലാപ്ടോപ് കയ്യിൽ കിട്ടീട്ട് എന്താണ് അതിലുള്ളത് എന്ന് നോക്കാതെ സമാധാനം ആയി ഇരിക്കുമ്പോ കാണാം എന്ന് പറയുന്നു അതൊരിക്കലും ഒരു ഡിറ്റക്റ്റീവ്ന് ചേർന്ന സ്വഭാവം ആയി തോന്നുന്നില്ല, സഹപ്രവർത്തകൻ മരണപ്പെട്ടിട്ടും വിവേകപരമായി നീങ്ങാതെ എന്തൊക്കെയോ മണ്ടത്തരം ചെയ്തു കൂട്ടുന്നു.
ഇനി നന്ദന്റെ കാര്യത്തിലേക്ക് വരാം
അയാൾ മരണം അടുത്തെത്തി എന്നറിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ അരുണിന് മെസ്സേജ് അയച്ചു.എന്നിട്ട് സ്വന്തം ഫോണിൽ നിന്ന് മെസ്സേജ് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു നല്ല കാര്യം തന്നെ
പക്ഷെ കൊലയാളികൾ പുറത്തുള്ളത് അറിഞ്ഞിട്ടും താൻ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന വോയിസ്‌ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ഓൺ ചെയ്തു വെച്ച് കൊലയാളികൾക്ക് വാതിൽ തുറന്നു കൊടുക്കാൻ മാത്രം മണ്ടനാണോ ഈ നന്ദൻ
മിനിമം ആ വോയിസ്‌ close ചെയ്തു ലാപ് ഓഫ്‌ ആക്കീട്ടല്ലേ വാതിൽ തുറക്കാൻ ശ്രമിക്കൂ അതിൽ തെളിവ് ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും തന്നെ കൊല്ലാൻ വന്നവർക്ക് തെളിവ് ഇട്ടു കൊടുത്തത് പോലെയായി അത്
കഥയിൽ അതുവരെ നന്ദനെ ഒരു ഇന്റലിജന്റ് ഡിറ്റക്റ്റീവ് എന്ന നിലക്കാണ് കാണിച്ചിരുന്നത് എന്നാൽ അവസാനത്തെ ആ മണ്ടത്തരം ആളെ ശരിക്കും ഒരു മണ്ടനായ ഡിറ്റക്റ്റീവ് ആക്കി മാറ്റി.
ആൾക്ക് രക്ഷപെടാൻ ശ്രമിക്കാമായിരുന്നു എന്നാൽ അത് ചെയ്തില്ല പ്രതിരോധിക്കാൻ ശ്രമിക്കാമായിരുന്നു എന്നാൽ അതും ശ്രമിച്ചില്ല വെറുതെ കൊലയാളികൾക്ക് അവരുടെ ജോലി എളുപ്പമാക്കി കൊടുത്ത ഒരു ഭീരു ആയിട്ടാണ് നന്ദൻ അപ്പൊ പെരുമാറിയത്
ബ്രോ ഇങ്ങനെ ധാരാളം പാളിച്ചകൾ കഥയിലുണ്ട്
നിങ്ങൾ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് കൊടുത്ത സ്വഭാവം അല്ല അവർ പ്രവർത്തിക്കുന്നതായി തോന്നിയത്
ഈ പാർട്ടിൽ അരുൺ ശരിക്കും ഒരു ഡിറ്റക്റ്റീവ് ആണോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയം തോന്നി…അത്രക്കും careless ആയിരുന്നു അയാളുടെ പെരുമാറ്റം
കുറെ improvements കഥയിൽ വരേണ്ടതുണ്ട്
അതൂടെ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ഇത് വേറെ ലെവൽ ഡിറ്റക്റ്റീവ് സ്റ്റോറി ആകും
ബ്രോ ഈ കമന്റ് കാണുമോ എന്നറീല്ല
കണ്ടാൽ ഇനി അങ്ങോട്ട് എഴുതുന്ന പാർട്ടുകളിൽ സൂക്ഷ്മത കാണിക്കണം എന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു
All the best
സോറി മോളു ലേറ്റ് ആയി പോയി…. എങ്കിലും happy birthday..
സ്റ്റോറി സൂപ്പർ
മോൾക്ക് ആയിയിരമായിരം ജന്മദിനാശംസകൾ
നന്ദി
ഈ പാർട്ട് വായിക്കാൻ കുറച്ചു വൈകി ജോലി സംബന്ധമായ തിരക്കുകൾ കാരണമാണ്
വൈകിയാണെങ്കിലും
ആദ്യം തന്നെ മോൾക്ക് ഒരായിരം ജന്മദിന ആശംസകൾ നേരുന്നു. …?????????????????????????
ഈ ഭാഗവും കിടിലൻ ആയിട്ടുണ്ട് അടുത്ത ഭാഗം ഉടനെ തരണേ കട്ട വെയ്റ്റിംഗ് ആണ്
ഈ കമന്റ് ഇപ്പോഴാണ് കാണുന്നത് അടുത്ത ഭാഗം ഓൾറെഡി പോസ്റ്റ് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു
ഒരു രക്ഷയുമില്ല. മികച്ച ഭാഗം തന്നെ. ഇത് പോലെ തന്നെ മുൻപോട്ട് പോകുക
ഒരുപാട് നന്ദി ഹരി