ദേവാദി 10 [അർജുൻ അർച്ചന] 211

” ഞാൻ അറിയാണ്ട് അല്ല…….”

എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല…..

അവൾ അപ്പോഴേക്കും റൂമിലെത്തിയിരുന്നു…..ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയി റൂമിലെത്തി കയറി കിടന്നു…

മനസാണേൽ നൂല് പൊട്ടിയ പട്ടം പോലെ ആയിരുന്നു……

കുറ്റബോധം…… അതെവിടുന്നോ വന്നെന്നെ പൊതിഞ്ഞു………

അവൾ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിലുണ്ട്……കമ്മൽ എന്തോ അഴിക്കുകയാണ്…..

എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞാണ് നിൽപ്പ്..

അത്രയും ഹോട്ട് ആയിട്ടൊരു കാഴ്ച……

വിയർത്തു നിൽക്കണ പെണ്ണ് മുന്നിൽ വശത്തായി ഒതുക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്ന മുടി….. നഗ്നമായ പുറം…. അതിൽ സ്വർണ രോമങ്ങൾ……തള്ളി നിൽക്കുന്ന കുണ്ടി…. ഓഹ് അതൊരു കാഴ്ച്ച തന്നെയാണ്

ഇത്തവണ എന്റെ കുറ്റബോധം വന്ന വഴി പോയി… പകരം വികാരം എന്റെ മനസിനെ കാർന്ന് തിന്നാൻ തുടങ്ങി…..

ഇവിടെ എനിക്ക് ലിമിറ്റ് ഇല്ല….. സ്വർണം പോലൊരു പെണ്ണും സ്വർഗം പോലൊരു മുറിയും……

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു…. അപ്പോഴേക്കും അവളെ പ്രാപിക്കണം അവളുടെ ഒരോ അണുവും നുകരണം എന്നു മാത്രമായി മാറിയിരുന്നു എന്റെ ചിന്ത….