ആ ചോദ്യത്തിന് എനിക്ക് ഉത്തരം ഇല്ലായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ ആ നിമിഷമത്രയും ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ച ചോദ്യവും അത് തന്നെ ആകും…
അതിനുത്തരം എനിക്ക് തന്നെ അറിയാത്ത ഒരു വികാരം ആണെന്ന് മനസ്സിനുള്ളിലിരുന്നാരോ മന്ത്രിച്ചു… അതൊരിക്കലും പ്രണയം അല്ല. ചിലപ്പോൾ സഹതാപം ആകാം അല്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ തോന്നുന്ന അപഹർഷത ആകാം…. എങ്കിലും അവളെ ഇനിയും അവിശ്വസിക്കുന്നതെങ്ങനെ? മനസ്സിൽ മനസിലാവാത്ത പല ചോദ്യങ്ങളും മിന്നി മറയുന്ന പോലെ ഒരു തോന്നൽ..
” എനിക്ക് അറിയാം. എന്നെ ഇപ്പോളും നന്ദുവേട്ടൻ വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല എന്ന്. അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ നിന്നല്ലല്ലോ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്‌. “
അവളിൽ ബാക്കി ഉണ്ടായ കണ്ണുനീരും ആ കവിളിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങി… എനിക്ക് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ വാക്കുകളില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു. അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിലേക്കും കയറിപ്പോയി. എത്ര നേരം ഞാൻ അവിടെ ഇരുന്നു എന്നറിയില്ല. റൂമിലേക്കു കയറി ചെല്ലുമ്പോൾ അവൾ പഴയ പോലെ തറയിൽ ഒരു പായ വിരിച്ചു കിടന്നിരുന്നു. നല്ല ഉറക്കം ആണ്. കുറെ സമയം അവളെ അങ്ങനെ നോക്കി നിന്നു ഞാൻ . പിന്നെ എപ്പോളോ ഉറങ്ങി പോയി.
രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ അവളെ റൂമിൽ കണ്ടില്ല. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു കുളി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ അവളും കോളേജിൽ പോകാൻ റെഡി ആയിരുന്നു.. രാവിലെ അവളെന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഇന്നലെ വാ അടക്കാത്ത ആ പെണ്ണ് തന്നെയാണോ ഇത് എന്ന് തോന്നിപോയി എനിക്ക്..
ഞാനും അത് വലിയ കാര്യമാക്കാൻ പോയില്ല.. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പോകാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് കാണുന്നത് ബൈകിന്റെ ടയർ പഞ്ചർ ആണ്..
” ടയറിന്റെ വെടി തീർന്നു “
ബൈകിന്റെ ടയറിലേക് നോക്കി നിൽക്കുന്ന എന്നെ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കിയാ ദേവുവിനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” ഇനി എന്ത് ചെയ്യും? “
????
എന്താ അടുത്തപാർട്ട് ഇടുന്നില്ലേ
Hello macahane entha Katha evide
Ith valare moshamaayi ….orupaadu perku pratheeksha nalki mungiyathu valare moshamaayi…