” അവർക്കു എന്നോട് പറയരുന്നില്ലേ….. എന്റെ അമ്മ പാവം ആയിരുന്നെന്നു….. എന്നോട് ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആയിരുന്നെന്നു…. അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അവരെ വെറുക്കില്ലാരുന്നല്ലോ… എന്റെ ദേവി… പൊറുക്കണേ….. ”
അവളെന്തൊക്കെയോ പുലമ്പുകയാണ്. എന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി…. പല വാക്കുകളും അവ്യക്തമായിരുന്നു.. അതിലെ പോയ പലരുടെയും കണ്ണുകൾ ഞങ്ങൾക്ക് മീതെ ആയിരുന്നു .
” ദേവൂട്ടി… ദേ എല്ലാരും നമ്മളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട് ട്ടോ… നീ നേരെ നിന്നേ….. ”
പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്നു തോന്നി അവളെനിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി വീണ്ടും ആ ബെഞ്ചിൽ തന്നെ പോയി ഇരുന്നു.. മുഖം പൊത്തിയിരുന്നു കുറെ നേരം… കരയുകയാണെന്നു തോന്നിയെങ്കിലും എതിർത്തില്ല. കരഞ്ഞു തീർക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി… അല്പ നേരത്തിനു ശേഷം അവള് തന്നെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു നേരെ ഇരുന്നു. എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.. ആ പുഞ്ചിരിയിൽ കണ്ണുനീർ പൊടിഞ്ഞ അവളുടെ മിഴികളും കണ്ണുനീരുങ്ങിയ കവിളുകളും തിളങ്ങി നിന്നു…..
” സങ്കടം ഒക്കെ മാറിയോ ? ”
” സങ്കടം അല്ല…. സന്തോഷാ…. ”
അവൾ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടെന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു….
” നന്ദുവേട്ടനെങ്കിലും എന്നോട് പറമായിരുന്നില്ലേ…. എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങനെ കളിപ്പിച്ചേ…… ”
” എങ്ങനെ? ”
” ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞല്ലോ. നന്ദുവേട്ടൻ പോയി സംസാരിച്ചു ആണ് അവരെ കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നതെന്ന്…. ”
എന്ത് കൊണ്ടാകാം അവരങ്ങനെ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞതെന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. എങ്കിലും അവളെ ഞാൻ തിരുത്താനും പോയില്ല.
” എന്തിനാ നന്ദുവേട്ട എന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നെ … എന്താ ഞാൻ ഇതിനു പകരം തരുക…. !”
Vayikkan kurachu vaikki poyi bro… Super ayittund… Enni nxt part undo
Kathirikkan bro appazha varra