ദേവനന്ദ 9 [വില്ലി] 2247

ഞാൻ അവളിലേക്ക് അടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും അവൾ പിന്നോക്കം മാറി ഇരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പെട്ടന്നവളെന്നെ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും എന്നെ ശക്തിയായി പിന്നിലേക്ക്  തള്ളി മാറ്റി.

” മാറിക്കെ…  വെറുതെ കള്ളത്തരം കാട്ടാൻ  നിക്കണ്ടാ ട്ടോ നന്ദുവേട്ട.  ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല…. ”

മൗനത്തിന് എന്നും ചില നേരങ്ങളിൽ പല അർത്ഥങ്ങളും ഉണ്ടാകും .  ആ നേരവും അവളുടെ മുന്നിൽ ഞാൻ പാലിച്ച ആ മൗനത്തിനും വെടക്ക് ചിരിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു പല അർത്ഥങ്ങളും . അതു മനസിലായി എന്ന വണ്ണം ദേവു എന്റെ അടുത്ത് നിന്നകന്നു മാറി നിന്നു.

” നന്ദുവേട്ട….  വേണ്ടാട്ടോ..  എനിക്ക് പേടിയാ…  അമ്മ ഒക്കെ ഇപ്പൊ തന്നെ വരും….  ”

വെറുമൊരു കാരണമെന്ന വണ്ണം അവളതു പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഞാൻ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു.

ഒരു നിസ്സഹായ ഭാവം അവളിൽ വന്നു നിറഞ്ഞു.  എങ്കിലും അവളെ അങ്ങനെ വിടാൻ എന്തോ മനസ്സനുവദിക്കുന്നില്ല.

അതു കൊണ്ട് തന്നെയാവാം എന്നെ തള്ളി നീക്കി അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയപ്പോഴും പിന്നാലെ പോകാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചതും. മുറിക്കുള്ളിലെ ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ എന്റെ ദേവുവിന്റെ നാണവും സ്നേഹവും ഒതുങ്ങി കൂടി.  പിന്നിൽ നിന്നു കയറി അവളെ ചുറ്റി വരിയുമ്പോൾ അത് പ്രതീക്ഷിച്ചെന്ന മട്ടിൽ അവൾ നിന്നതേ ഒള്ളു..

” നന്ദുവേട്ട എനിക്ക് പേടിയാ…. അച്ഛനൊക്കെ വന്നിട്ട് എല്ലാരും സമ്മതിച്ചിട്ടു പോരെ നമുക്ക് എല്ലാം ….  പ്ലീസ്….. ”

അവസാനമായി അവളൊന്നു കൂടി ചോദിച്ചു..  അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ചൂട് നെഞ്ചിലറിഞ്ഞപ്പോഴേ എന്റെ രക്തം തിളക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.  അവളോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ ആദ്യമായി മനസ്സിൽ മറ്റൊരു ചിന്ത കടന്നു വന്നു….

” അച്ഛന്റെ വന്നിട്ട് ആണെങ്കിൽ ഈ ജന്മത്ത് നടക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല….. ”

ആവേശം വര്ധിക്കുന്നതിനിടയിൽ എന്റെ നാവിനെ പോലും എനിക്ക് നിയന്ദ്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കേട്ട പാടെ അവളെന്റെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞു നിന്നു.  എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു ദയനീയമെന്ന വണ്ണം ഒന്ന് നോക്കി…

” അപ്പൊ എന്റെ അച്ഛൻ ഇനി വരില്ലെന്നാണോ നന്ദുവേട്ടനും വിചാരിച്ചേക്കണേ…. ” .

എന്റെ ആ വാക്കുകൾ അവളെ നോവിച്ചെന്നു ആ നിമിഷം എനിക്ക് മനസിലായി… എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി നിൽക്കേ തന്നെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങുക ആയിരുന്നു…..

” എന്റെ പൊന്നു പെണ്ണെ..  നീ ഇങ്ങനെ തൊട്ടതിനും പിടിച്ചതിനും ഒക്കെ കരയാൻ നിൽക്കല്ലേ….. ”