ദേവനന്ദ 9 [വില്ലി] 2246

” എന്റെ പെണ്ണിനെ എനിക്ക് വിശ്വാസം ആ…നീ എന്റെ പെണ്ണാ….ഈ   അനന്തുവിനെ…..അതു ദൈവം വിധിച്ചതാ..  .. ”

ആാാ വാക്കുകൾ കേൾക്കെ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി അപ്പോഴും മുഖത്ത് വരുത്തി അവളെന്നെ മുറുകെ പുണർന്നു… എത്ര നേരം അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു എന്നെനിക്കറിയില്ല….  ദേവുവിന്റെ സങ്കടം കെട്ടടങ്ങി എങ്കിലും എന്റെ നെഞ്ചിലെ തീ ആളി കത്തുകയായിരുന്നു.. ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും അന്ന് ഞാൻ അവിടെ എത്തി ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ എന്ന് ചിന്തിച്ചു പോയി…  മനസ്സും ശരീരവും മരവിച്ച ഒരു ദേവുവിനെ എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കൂടി വയ്യ..

എന്തിനു വേണ്ടിയാണിന്നും ആ രാഘവൻ ഇവളെ പിന്തുടരുന്നതെന്നതിനും അച്ഛനെ എന്തിനായാൾ കൊന്നു എന്നതിനും ഇന്നെന്റെ മുന്നിൽ ഉത്തരം ഉണ്ട്…   ആ ഉത്തരമാണിന്നെന്റെ ജീവൻ…..  എന്റെ ദേവൂട്ടി… !!

അയാൾക്ക്‌ വേണ്ടത് ഇവളെ ആണ്…. അതെർതിത്തപ്പോൾ ആകാം അച്ഛനെ അയാൾ ഇല്ലാതാക്കിയതും..  അയാളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ചെകുത്താനെ ഞാനിന്നു മനസിലാക്കുകയായിരുന്നു… അപ്പോൾ അവൾക്കായി ഇനിയും അയാൾ വരും .  എന്നലയാൾ അച്ഛനെ പോലെ എന്നെയും…? ഇല്ല അതിനവസരം ഒരുക്കരുതെന്നു തോന്നി…

പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സിനെ അലട്ടിയ ചോദ്യം മറ്റൊന്നായിരുന്നു.  ഒരിക്കൽ പോലും ഒരിറ്റു സ്നേഹം പോലും ദേവുവിനോട് കാട്ടാത്ത ജാനമ്മയുടെ ഇന്നത്തെ മാറ്റം..  രാഘവന്റെ ചൊല്പടിക്കെന്നും വഴങ്ങിയിരുന്ന അവരുടെ ഈ മാറ്റത്തിൽ ഇന്നെനിക്കു സംശയം തോന്നുന്നു.  അവരിന്നു ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൂടിയത് എന്റെ ദേവുവിനേ കൊണ്ട് പോകാൻ ആണോ ? ആാാ രാഘവന് വേണ്ടി..  സംശയങ്ങൾ ഒന്നും ബാക്കി വെക്കേണ്ട കാര്യം ഇല്ലല്ലോ.

ബൈക്കെടുത്തു നേരെ ജാനമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പാഞ്ഞു .  വണ്ടി നിർത്തി ചാടി ഇറങ്ങി അകത്തു കയറുമ്പോഴേക്കും അവരെന്നെ കണ്ടിരുന്നു..

” വാ മോനെ….  എന്താ വിശേഷിച്ചു…. ”

ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവരെന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു…

”  ഞാൻ നിങ്ങളുടെ സൽക്കാരം ഏറ്റുവാങ്ങാൻ വന്നതല്ല.  എന്റെ ദേവുവിന് എല്ലാവരും കൂടി വില പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതിൽ നിങ്ങൾക്കും പങ്കുണ്ടോ എന്നറിയാനാണ്….  ”

ഒരു മുഖവരയുടെയും ആവശ്യം ഇല്ലാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.  കാരണം കേട്ടറിഞ്ഞവ എല്ലാം എന്റെ നിയന്ത്രണം തെറ്റിക്കുന്നവ ആയിരുന്നു…

“വിലപറഞ്ഞെന്നോ .  മോനെന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ….  എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല… ”

” എന്നെ ഇനിയും പൊട്ടനാക്കാം എന്ന് കരുതണ്ടാ. നിങ്ങളെന്റെ മുന്നിൽ ഇത്ര നാൾ കാട്ടിയത് അഭിനയം ആണോ..  ഇന്നും നിങ്ങൾ ആ പാവം പെണ്ണിനെ പറ്റിക്കുകയാണോ… ”