ദേവനന്ദ 9 [വില്ലി] 2251

” മഴ നനയണമെന്ന് ആഗ്രഹം ഞാൻ ആണോ പറഞ്ഞത്.. ”

” പിന്നെ ഞാനാണോ.. വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞതല്ലേ…..  എന്നിട്ടെന്നെ അവിടെ പിടിച്ചു നിർത്തി ഉള്ള മഴ മൊത്തോം നനയിച്ചു…. ”

നന്ദുവേട്ടൻ എന്നോട് മിണ്ടണ്ട.. …. മഴ നനഞ്ഞതു നമ്മൾ ഒരുമിച്ചു. ആ മഴയത്തു ഐസ്ക്രീം തിന്നതും ഒരുമിച്ചു.   എന്നിട്ട് പനി  വന്നപ്പോൾ എനിക്ക് മാത്രം….  എന്ത് കഷ്ടം ആന്നെന്നു നോക്കണേ…. ”

” അതിനാനോ എന്റെ ദേവൂട്ടി ഈ മുഖം വീർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നെ…  വാ…  നോക്കട്ടെ….. ”

എന്നിലേക്ക്‌ ചേർത്തിരുത്തി ഞാൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..  പനിയുടെ ചൂട് അവളിൽ അല്പം കൂടുതലായിരുന്നു…

” വേണ്ടാട്ടോ നന്ദുവേട്ട…  പനി പകരുട്ടോ… ”

” എനിക്കും പിടിക്കട്ടെ.  അങ്ങനെ എങ്കിലും നിന്റെ പിണക്കം അങ്ങ് തീരുമല്ലോ…. ”

” എനിക്ക് പിണക്കമൊന്നുമില്ല… ”

അവളങ്ങനെ പറയുന്നത് മുന്നേ തന്നെ കട്ടിലിലെ പുതപ്പെടുത്തു ഞാൻ ഞങ്ങളെ മുഴുവനായും മൂടി ഇരുന്നു.  പുതപ്പിനുള്ളിൽ കട്ടിലിൽ ദേവുവിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു ഞാൻ അങ്ങനെ ഇരുന്നു… അമ്മയെയോ ഏടത്തിയെയോ ഇന്നെനിക്കു ഭയമില്ല.  കാരണം എല്ലാറ്റിനും മൗന സമ്മതം അവർ തന്നിരുന്നു..

” ഇനി ഏട്ടന്റെ അടുത്ത് പോയാൽ നമ്മൾ എന്നാ നന്ദുവേട്ട ഇങ്ങോട്ടു തിരികെ വരിക… ”

” ഇനി നമ്മൾ ഇങ്ങോട്ടില്ല… ”

എന്റെ ഉറച്ച തീരുമാനം ഉയർന്നു.

” അപ്പോൾ അച്ഛൻ വന്നാലോ..  എങ്ങനെ കണ്ടു പിടിക്കും നമ്മളെ…. ”

ദേവുവിന്റെ ചോദ്യം വീണ്ടും മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു എങ്കിലും ഇന്ന് ഞാനാ സാഹചര്യത്തോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടിരുന്നു.

” അതിനല്ലേ ജാനമ്മ ഉള്ളത്..  അച്ഛൻ വന്നാൽ ജാനമ്മ പറയില്ലേ…  ഈ ദേവൂട്ടി.. പാവപ്പെട്ട ഒരു   അനന്തുവിന്റെ കൂടെ സന്തോഷത്തോടെ നാട്ടിൽ എവിടെയോ ഉണ്ടെന്നു ….. ”

” പാവമോ .  എന്നാരു പറഞ്ഞു… ”

പുതപ്പിനുള്ളിൽ അരിച്ചു കയറുന്ന വെളിച്ചത്തിൽ നിന്നും  കുസൃതി നിറഞ്ഞ ദേവുവിന്റെ മുഖഭാവം ഞാൻ കണ്ടു..

” നിന്റെ നന്ദുവേട്ടൻ പാവമല്ലേ ….?  ”