ദേവാൻഷ് 4 [മഹി] 221

മടുപ്പോടെ നോക്കി നിൽക്കെ അഭിരാമിയുടെ ചുംബന ലഹള കണ്ട് ദക്ഷ മുഖം കുനിച്ചു….അവിടത്തെ സാധാരണമായ കാഴ്ചകളെങ്കിലും, അവൾക്ക് കാലിന്റെ പെരുവിരൽമുതൽ ശിരസ്സിലെ മുടിനാരുകളിൽ വരെ നേർത്തൊരു മരവിപ്പ് കയറി പടർന്നു…. ഇവറ്റകൾക്ക് വേറെ എവിടെയെങ്കിലും പോയി ചെയ്തൂടെ ഇതൊക്കെ…

“ഓപ്പൺ പ്ലേസിലെ റൊമാൻസ് ഒക്കെ വേറെ വൈബ് ആണെന്നെ…”

പെട്ടെന്ന് പിന്നിലൊരു ശബ്ദം കേട്ട് ദക്ഷ തിരിഞ്ഞു നോക്കി….കൈയിൽ ഒരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂവുമായി ദേവാൻഷ് അവളുടെ മുമ്പിലേക്ക് വന്നു… ഒരുവേള അവളുടെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ കൈയിലെ പൂവിലേക്ക് തങ്ങി നിന്നു…അവനത് അവൾക്ക് നീട്ടി….

“എനിക്കോ….”
ദക്ഷ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു

“Ofcource dear…”

അൻഷ് പറഞ്ഞതും ദക്ഷ അതുവാങ്ങി മണത്തുനോക്കി.. മ്മ്ഹ്…. തലച്ചോറിൽ ലഹരി പടർത്തുന്നത്ര ഗന്ധം…

“പ്രണയത്തിന്റെ ഗന്ധം….”
ദേവാൻഷ് പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു

“ഏഹ് എന്താ….”
ദക്ഷയുടെ കണ്ണുകൾ ഇടഞ്ഞു…

“റോസാ പൂക്കൾക്ക് പ്രണയത്തിന്റെ ഗന്ധമാണെന്ന്….”
അൻഷ് ഒന്നുകൂടെ വ്യക്തമാക്കി….. ദക്ഷ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി…. ആ കണ്ണുകളിൽ തനിക്ക് അപരിചിതമായൊരു വികാരത്തിന്റെ തിളക്കം ദക്ഷായണി കണ്ടു….

“ദക്ഷായണി എന്താ ആരെയും പ്രേമിക്കാത്തത്?….”
ദേവാൻഷ് ചെമ്പകമരത്തിന്റെ വേരിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ദക്ഷയെ നോക്കി

“അത്രക്ക് ഫ്രണ്ട്ലി ആയിട്ടുള്ള സംസാരമൊന്നും വേണ്ട….”
ദക്ഷ പുച്ഛത്തോടെ ചുണ്ടുകോട്ടി