ദേവാൻഷ് 6 [മഹി] 333

“നിനക്ക് ആ മുടിയിലെ വെള്ളം തുടച്ചു കളഞ്ഞൂടെ….”

ദക്ഷായണി ദേഷ്യപ്പെടുന്നത് കേട്ട് അൻഷ് അമ്പരന്നു….അവന്റെ ഓർമ്മകൾ വർഷങ്ങൾ പിന്നോക്കം സഞ്ചരിച്ചു…..അമ്മ… അമ്മ ഇന്ന് ഇല്ല…. തല തുവർത്താത്തതിന് വഴക്ക് കേട്ട കാലം മറന്നുപോയിരിക്കുന്നു..
അൻഷ് അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അടക്കിപിടിച്ചു… പെട്ടന്നുള്ള നീക്കത്തിൽ ദക്ഷ ഞെട്ടി, അവന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടിലേക്ക് അറിയാതെ പതിഞ്ഞുപോയി…

“എ… എന്താ എന്തുപറ്റി….”

അവൾ ചോദിക്കുന്നതോന്നും അൻഷ് കേൾക്കുന്നുണ്ടായില്ല… അവൻ അവളെ തന്നിലേക്ക് കൂടുതൽ ചേർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു….ദക്ഷ അവന്റെ ടി ഷർട്ടിൽ പിടിച്ചു….ജീവിക്കാൻ മറന്നുപോയ ഒരു പത്തുവയസുകാരന്റെ കരച്ചിൽ അവൾ കേട്ടു….

“ഐണു…. ഞാൻ നീ കരുതുന്നതുപോലെ ഒരാളല്ല…. എന്നെക്കുറിച്ച് നീ അറിയണം….”

“എന്താ നീ പറയണേ…….”

“എന്നെ നീ അറിയണം ഐണു….”
അൻഷിന്റെ ശബ്ദം ക്ഷയിച്ചു….

ഒരു ടെലിപതിപോലെ അവന്റെ ആത്മാവിന്റെ കരച്ചിൽ ദക്ഷ കേട്ടു… അവൾ അവനെ ബലമായി തള്ളി സോഫയിലേക്ക് ഇട്ടു, പുറത്തുകൂടെ കിടന്നു അൻഷിന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി….. അവളുടെ മൂക്കുത്തിയുടെ തണുപ്പ് കഴുത്തിടുക്കിൽ പടർന്നതും അൻഷ് ഒന്ന് അമർത്തി ശ്വസിച്ചു…. അവളുടെ മുതുകിൽ കൈയമർത്തി ശരീരത്തിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു….

“ഐണു…. എനിക്ക് സംസാരിക്കാനുണ്ട്….”

“സംസാരിക്ക്….”
അവൾ മുഖം ഉയർത്തി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നെറ്റി മുട്ടിച്ചു കിടന്നു….

“എല്ലാം അറിയിച്ചിട്ടുവേണം നിന്നോട് എന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറയാൻ എന്നുകരുതിയതാ…..അന്ന് പ്രാക്റ്റീസ് ഹാളിൽ വന്ന് ഞാൻ വിളിച്ചതാ… നീ വന്നില്ല….”