ദേവരാഗം 2 [ദേവന്‍] 1297

എന്നാല്‍ അടുത്ത നിമിഷം ആ സന്തോഷം മാറി ആ മുഖത്ത് പരിഭ്രമം നിഴലിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു… പെട്ടന്ന്‍ തന്നെ മൊബൈല്‍ ഓഫ് ചെയ്ത്… മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ എന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്നു.., പുറകെ അശ്വതിയും…

…ദേവേട്ടന്‍ എപ്പോഴാ വന്നേ… അടുത്ത് വന്ന്‍ എന്റെ കൈകള്‍ കവര്‍ന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.. പക്ഷെ ചോദ്യത്തിനിടയ്ലും അവളുടെ കണ്ണിലെ പരിഭ്രമം ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നില്ല…

…ഞാന്‍ വന്നിട്ട് കുറെ നേരമായി… കുറച്ചു സമയമായി ഞാന്‍ ഇവിടെ വന്നു നില്‍ക്കുന്നു.. ഉള്ളില്‍ തിങ്ങിനുരയുന്ന വികാരങ്ങളെ പണിപ്പെട്ട് അടക്കി ഞാന്‍ ശാന്തമായിത്തന്നെ അവളോട്‌ സംസാരിച്ചു.

..നീ ആ മൊബൈലില്‍ നിന്ന് കണ്ണെടുത്തിട്ട് വേണ്ടേ എന്നെ കാണാന്‍.. അവളുടെ മഷിയെഴുതിയ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്തോ കള്ളത്തരം പിടിക്കപ്പെട്ടതുപോലെ അവളുടെ മുഖം മാറുന്നത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു..

അത്.. ദേവേട്ടാ…. ഞാന്‍…… ചുമ്മാ….

‘’അച്ചൂട്ടീ.’’ ’ഞങ്ങള്‍ ഒന്ന്‍ നടന്നിട്ട് വരാം…. നീ ഇവിടെ നിന്നോ… അശ്വതിയോടായി ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍… ഒന്ന്‍ മൂളിയിട്ട് നടക്കട്ടെ എന്നെ അര്‍ദ്ധത്തില്‍ തലകുലുക്കി ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് അശ്വതി മേളം നടക്കുന്നിടത്തെയ്ക്ക് പോയി… ഞാന്‍ ആദിയുടെ കൈപിടിച്ച് പതുക്കെ നടന്നു..

‘’ഇതെങ്ങോട്ടാ ദേവേട്ടാ…’’’

‘’നീ വാ പെണ്ണെ… എന്റെ കൂടെ വരാന്‍ നിനക്കെന്താ പേടിയാണോ…?

ഞാന്‍ അവളെയും കൂട്ടി കുളത്തിന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് നടന്നു.

കുളത്തിനു ചുറ്റും മതിലുണ്ട്… ആണുങ്ങള്‍ക്കും പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കും പ്രത്യേകം കടവുകളാണ്… ഇടയ്ക്ക് രണ്ടാള്‍ പൊക്കത്തില്‍ ഭിത്തിയുണ്ട്… പക്ഷെ രണ്ടു ഭാഗത്തെയ്ക്കുമായി പുരത്തുന്നിന്ന് നടുക്ക് ഒറ്റ വാതിലാണ് ഉള്ളത്… ഞങ്ങളെ ആരും കാണുന്നില്ല എന്ന്‍ ഉറപ്പ് വരുത്തിയിട്ട് ഞാന്‍ ആദിയെയുംകൊണ്ട്  പെണ്ണുങ്ങളുടെ കടവിലെ മറപ്പുരയിലേക്ക് കയറി. അവിടെ വെളിച്ചം കുറവായതുകൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ അവിടെ നിന്നാല്‍ ആരും കാണില്ലെന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അരണ്ടവെളിച്ചത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് പരസ്പ്പരം കാണാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നു..

…എന്താ ദേവേട്ടാ എന്തിനാ ഇങ്ങോ…

പറഞ്ഞു മുഴുവിക്കാന്‍ വിടാതെ അവളുടെ പൂമേനി ഇറുക്കെ പുണര്‍ന്നുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അവളുടെ തേന്‍ചുണ്ടുകള്‍ നുകരന്നു. ആദ്യത്തെ അന്ധാളിപ്പ് മാറിയപ്പോള്‍ അവള്‍ ഉപ്പൂറ്റിയില്‍ ഉയര്‍ന്ന്‍ നിന്ന് എന്നെ തിരികെ പുണര്‍ന്നുകൊണ്ട് എന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ വലിച്ച് ഈമ്പാന്‍ തുടങ്ങി…

ഒരു വര്‍ഷത്തോളം കാണാതിരുന്നതിന്റെ പരിഭവം മുഴുവന്‍ തീര്‍ക്കുന്ന വാശിയോടെ പരസ്പ്പരം ഞങ്ങള്‍ മത്സരിച്ച് ചുംബിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ കൈകള്‍ എന്റെ കഴുത്തില്‍ ചുറ്റി താഴേക്ക് വലിച്ചു..

The Author

ദേവന്‍

"..ദേവീ.." പ്രണയമാണ് എനിക്ക്... നിന്റെ കരിങ്കൂവളമിഴികളോട്.... ആ മനോഹാരിതയില്‍ നിന്നും ഉറവപൊട്ടുന്ന പനിനീര്‍ക്കണങ്ങളോട്... അവയെന്റെ തൂലികയ്ക്ക് വളമായരുളൂ....

64 Comments

Add a Comment
  1. ❤️❤️❤️❤️❤️

    1. Njanum inna vayich thudangunnath

  2. ആദി chathichoole….
    ??

    ഉം അടുത്ത ഭാഗം വായിച്ചിട്ടു വരാം … നൈസ് ആയിട്ടുണ്ട് … നല്ല അവതരണം … നല്ല രംഗങ്ങൾ …. ??????

  3. അനിയന്‍

    കഥയുടെ പോക്ക് നന്നായിട്ടുണ്ട്. നല്ല ഭാഷ.
    ആ ഒളിച്ചു സംസാരിച്ചിരുന്നത് അവളും അരുണും ആണെങ്കില്‍ എന്ത് ചെയ്യാനാ ഭാവം.
    ഒന്ന് വേഗം പറ.

  4. ഇനി എത്ര നല്ല കഥ ആയാലും കമന്റ് ഇടുന്നില്ല എന്ന് വിചാരിച്ചതാ.ദേവൻ അവളുടെ നാട്ടിൽ എത്തിയ സമയം മുതൽ ഞാൻ വായിക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ചെണ്ട മേളംതന്നെ നടക്കുകയായിരുന്നു. തങ്ങളുടെ എഴുത്തിൽ ഞാൻ തന്നാണോ ദേവൻ എന്ന് പോലും സംശയം ആയിപോയി, അത്രക്ക് നന്നായിട്ടാണ് എല്ലാം വിവരിച്ചിരിക്കുന്നത്.പേടിച്ചു പേടിച്ചു ആണ് വായിച്ചു തീർത്തത്.ഇങ്ങനെ ഒരനുഭവം ഉള്ളത് കൊണ്ടാകും സങ്കടം കൂടി ഉണ്ടായി. കഥ അടിപൊളി ആയിട്ടുണ്ട്.

    1. എന്റെ കസിനും

    2. Crazy njnum ninte adhe fealing l ah..adhyayayita kadha vayich karayunnadh.avale kollanulla deshyamund

  5. ദേവാ കഥ സൂപ്പർ

  6. പൊന്നു.?

    അവൾ തേച്ചാലെന്തേ….. കൂടെ തന്നെ ഇഷ്ടം പോലെ കിടക്കുകയല്ലേ…..

    ????

  7. Ee oru story vayichadilude nammal nammale tanne ane devaniloode kanunnad ,,,,,,,adutha part pettann idane

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *