ദേവരാഗം 5 [ദേവന്‍] 1085

ആ ദര്‍ശനസുഖം തന്നെ എന്റെ മനസ്സിലെ അവസാനത്തെ കാര്‍മേഘത്തെയും പെയ്തൊഴിക്കുന്നതായിരുന്നു.. മഴ ചാറിത്തുടങ്ങിയത് എന്റെ കുണ്ണത്തുംബിലായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം..

മുറിയിലെത്തി അവള്‍ കട്ടിലിനടുത്ത് നിന്നു.. മാണിക്യന്‍ ഉണര്‍ന്ന് കിടപ്പുണ്ട്.. മല്ലികമോള്‍ അപ്പുറത്തെ മുറിയിലാണ് കിടക്കുന്നത്. കൂടെക്കിടത്തി ഉറക്കിയിട്ട് അവളെ ആ മുറിയില്‍കൊണ്ടുപോയിക്കിടത്താറാണ് പതിവ്..

കരിവീട്ടിക്കാതലില്‍ കടഞ്ഞെടുത്ത പോലെ ഉറച്ചമാംസപേശികളുള്ള ശരീരമാണ് മാണിക്യന്.. ആറടി പൊക്കത്തില്‍ ഒട്ടും രോമമില്ലാത്ത ദേഹം.. ആ ഫാമിലികോട്ട് കട്ടിലിന്റെ മൊത്തം നീളത്തില്‍ തികഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അവന്റെ ശരീരത്തില്‍ അരക്കെട്ടിന്റെ ഭാഗം മാത്രം ഉടുമുണ്ട് എടുത്തിട്ട് മറച്ചിട്ടുണ്ട്..

പഞ്ചമി  എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് മാണിക്യന്റെ നേരെ അനുവാദം ചോദിക്കുന്ന പോലെയൊന്ന് നോക്കി…

അവന്‍ ഒരു കള്ളച്ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി.. അത് കണ്ട പഞ്ചമി ചുണ്ടുകള്‍ നാക്ക്നീട്ടി ഒന്ന്‍ നുണഞ്ഞിട്ട് എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തില്‍ കിടന്ന താലിമാല ഊരി കട്ടിലിനടുത്തുള്ള മേശപ്പുറത്ത് വച്ചു.. പിന്നെ നെറുകയില്‍ കെട്ടിവച്ചിരുന്ന തലമുടി അഴിച്ച് തല മുകളിലേക്കുയര്‍ത്തി കേശഭാരം ഒന്ന് കുടഞ്ഞ് വിടര്‍ത്തിയിട്ടു…

എനിക്കപ്പോള്‍ ഓര്‍മ്മ വന്നത് മൂന്ന്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്പ് ഞാനെടുത്തു കൊടുത്ത ആ താലി പഞ്ചമിയുടെ കഴുത്തില്‍ മാണിക്യന്‍ അണിയിക്കുംപോള്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകളായിരുന്നു..

“…ദേവാ..  ഈ താലി എന്‍ കഴുത്തില്‍ കിടക്കിറ വരേയ്ക്കും നാന്‍ എന്‍ മാണിക്യനുടെ മട്ടും താന്‍.. ആനാ എപ്പോ ആവത് ഉന്‍ വാഴ്ക്കയിലെ ഒരു പൊണ്ണ്‍ ഇല്ലാമല്‍ പോനാലോ.. അന്നേക്ക് ഇവനുടെ സമ്മതതാലേ ഇന്ത താലി കഴട്ടി വച്ച് നാന്‍ ഉന്നെ ആശൈ തീരെ അനുഭവിപ്പേന്‍.. നാന്‍ ഉന്നെ അവളോം നേശിച്ചിരുന്തേന്‍  ദേവാ.. നീ എന്‍ മനസ്സുക്ക് ദേവന്‍നാ.. മാണിക്യന്‍ എന്‍ ഉടംബുക്ക് ദേവന്‍..”