അതിന് ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രമേ എന്റെ പക്കലുണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
എനിക്ക് അധികം കൂട്ടുകാരൊന്നും ഇല്ല. കാരണം…. വേണമെങ്കിൽ ഞാനൊരു ഇൻട്രോവെർട്ട് ( അന്ധർമുഖൻ ) ആണെന്നൊക്കെ പറയാം.
ഇടിച്ചുകയറി ആരെയും പരിചയപ്പെടാനോ അല്ലെങ്കി അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് സംസാരിക്കാനോ ഒക്കെ എനിക്കെന്തോ മടിയോ പേടിയോ ഒക്കെയാണ്. എന്നാൽ പരിചയപ്പെട്ടാൽ ഞാനത്യാവശ്യം സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യും.
അല്ലിയാണ് എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്. അവളോടാണ് ഞാനേറ്റവുമധികം സംസാരിക്കുന്നത്.
പക്ഷെ ഇപ്പൊ… അവളെ പിരിഞ്ഞ് ഇരിക്കുക എന്നത് എന്നെയേറെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.
” എങ്ങോട്ടാ യാത്ര… ”
മുന്നിൽ ഇരുന്നവൾ കുറച്ചുനേരത്തിന് ശേഷം വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
” ബാംഗ്ലൂർക്ക്… ”
ഒറ്റവാക്കിൽ ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു.
” അതുശരി… ഞാനും അവിടേക്കാ… കറങ്ങാൻ പോകുവായിരിക്കും അല്ലെ… ”
ആ കുട്ടി പിന്നെയും ചോദിച്ചു.
” അല്ല… അവിടെയൊരു ജോലി ശരിയായിട്ടുണ്ട്.. ”
ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളിൽ മറുപടിയൊതുക്കി ഞാൻ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“അയ്യോ പരിചയപ്പെടുത്താൻ വിട്ടുപോയി… ഞാൻ അമൃത… ഇയാള്ടെ പേരെന്താ… ”
” രാഹുൽ ”
ഇത് വല്യ ശല്യമായല്ലോ എന്ന് മനസിൽ തോന്നിയെങ്കിലും അതൊന്നും പുറത്തുകാട്ടാതെ ഞാൻ എന്റെ പേര് പറഞ്ഞുകൊടുത്തു.
മച്ചാനെ ഇപ്പോഴാ ee story വയികുന്നെ, അല്ലിയും അമ്മുവും ??.
ഞെട്ടിയത് aa സുന്ദരിയെ കണ്ടിട്ടും, ബോധം കേട്ടത് ഫൂഡ് കഴിക്കത്തെൻ്റെ ക്ഷീണവും ആകും