ദേവസുന്ദരി 14 [HERCULES] 561

 

 

************

ഒരു യുഗം പോലെ കടന്നുപോയ ഓഫീസ് സമയം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങാൻ തയ്യാറായി.

 

അഭിരാമിക്ക് ഇപ്പോഴും കാര്യമായ മാറ്റമൊന്നുമില്ല. മുഖത്ത് ആരോടൊയുള്ള ദേഷ്യം പ്രകടമായിരുന്നു. അതേസമയം അവളരെയോ ഭയപ്പെടുന്നത് പോലെയും തോന്നി.

 

പക്ഷേ ചോദിച്ചില്ല. ചോദിച്ചിട്ടും കാര്യമില്ലായെന്ന് രാവിലത്തന്നെ അവൾ തെളിയിച്ചതാണല്ലോ.!

 

ഇനിയും ഞാനെന്തിനാണ് വെറുതേ ശല്യമാവുന്നത്.

 

ഞാൻ കാറിലേക്ക് കയറി. എനിക്ക് പിന്നാലെ അഭിരാമിയും. അതോടെ ഞാൻ കാർ പയ്യെ മുന്നോട്ടെടുത്തു. ഓഫീസ് കോമ്പൗണ്ടിൽ നിന്നും കാർ റോഡിലേക്ക് ഇറക്കാൻ നിന്നതും ഞങ്ങളുടെ കാറിന്റെ തൊട്ടടുത്തുകൂടെ ഒരു കറുത്ത താർ കടന്ന് പോയി അതൊരിരമ്പലോടെ ബ്രേക്ക് ചവിട്ടി അവിടെ നിന്നു.

 

ഞാൻ നല്ലപോലെ ഞെട്ടി. അഭിരാമിയും ആകെ പേടിച്ചുപോയിരുന്നു. മനസ്സിൽ ഓരോ ചിന്തകളിൽ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നതിനാൽ വാഹനം വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ല.

 

“” എവിടെ നോക്കിയാടോ വണ്ടിയൊടിക്കുന്നെ…! “”

 

അഭിരാമിയുടെ സ്വരമാണ് എന്നെയാ ഞെട്ടലിൽ നിന്ന് മുക്തനാക്കിയത്.

 

“” സോറി. “”

എന്ന് മാത്രമവളോട് പറഞ്ഞു.

 

ആ താർ ഇപ്പോഴും അവിടെ ബ്രേക്ക് ചെയ്ത് നിർത്തിയിരിക്കയാണ്.

 

ഞാൻ പയ്യെ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി. അവരോട് ഒരു സോറി പറയണമെന്ന് തോന്നി.

 

ഞാൻ അതിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നതും അതൊന്ന് ഇരപ്പിച്ച് വീൽ സ്പിൻ ചെയ്ത് മുന്നോട്ടെടുത്തു.

 

ആ ഒരു സീൻ എനിക്ക് ട്രിഗറായി..! അന്ന് അമ്പലത്തിൽ വച്ച് നടന്നത് ഏതാണ്ട് ഇതിന് സമാനമായ ഒരു സീനായിരുന്നു. മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയ താറിന്റെ പുറകുവശത്തു സ്റ്റിക്കർ ചെയ്തിരുന്ന കഴുകൻ…!

 

അതേ ഇത് അതേ വാഹനം തന്നെ.!

 

“” ഹേയ്…! “”

 

ഞാനലറി.

 

അപ്പോൾ അവർ ഞങ്ങളെ ഫോളോ ചെയ്യുവാണോ…?. ഞങ്ങളെ ഹോട്ടൽ റൂമിലെത്തിച്ചവരുമായി ഇവർക്ക് ബന്ധമുണ്ടോ.? കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ മനസിലൂടെ കടന്നുപോയി.

 

ഞാൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ തിരിച്ച് കാറിൽ കയറി ഒന്നിരപ്പിച്ച് താറിന് പിന്നാലെ വച്ച് പിടിച്ചു.

 

“” ഹേയ്…! രാഹുൽ എന്തായിത് പതുക്കെപ്പോ…! “”