രാവിലേക്കുള്ള ദോശ ചുടുവായിരുന്നു പുള്ളി.
ഞാൻ കറിക്കുള്ള പച്ചക്കറിയോക്കെ അരിഞ്ഞ് ഒരു സഹായത്തിന് അവിടെത്തന്നെ നിന്നു. ഞങ്ങൾ ഓരോന്നൊക്കെ സംസാരിച്ച് ജോലി എളുപ്പം തീർത്തു.
കുളിച്ച് ഫ്രഷായിവന്ന് ആഹാരമെടുത്തു കഴിച്ചു. രാഹുലിനോട് ഒപ്പമിരിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ കുറച്ചുകഴിഞ്ഞുകഴിക്കാം എന്നവൻ മറുപടി നൽകി
മറ്റേ രണ്ടുപേരും എണീറ്റ് പൊയ്ട്ടുണ്ട്.
” അല്ലമാൻ… നീയിതെന്തേ ഇത്ര നേരത്തെയങ്ങുപോണേ…എട്ടേകാല് ആയിട്ടല്ലേയുള്ളു…!! ”
കഴിച്ച് ഓഫീസിലേക്കിറങ്ങാൻ നിന്ന എന്നോടായി കാർത്തിക്ക് ചോദിച്ചു.
” എനിക്കൊന്നുരണ്ടിടത്ത് കേറാനുണ്ടെടാ…!”
വേറൊരു താമസസ്ഥലം നോക്കണം എന്നതാണ് എന്റെ പ്രഥമആവശ്യം. അതൊന്നും അവനോട് പറയാൻ പോയില്ല.
” അല്ലടാ ചോദിക്കാമ്മിട്ടു…. ഇവിടെയെവിടാ ബസ്സുകിട്ടുവ?! ”
ഞാൻ അവനോട് ചോദിച്ചു.
” അതിവിടന്നിറങ്ങി വലത്തോട്ടൊരുമൂന്ന് മിനുട്ട്നടന്നാമതി… ബസ്സ്റ്റോപ്പ്കാണും… ഇറങ്ങാനുള്ള സ്റ്റോപ്പറിയാലോ അല്ലേ… ”
“ആ അതൊക്കെയറിയാ…”
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കാർത്തിക്കിനെനോക്കിയൊന്ന് തലയിളക്കി ഞാൻ ഇറങ്ങിനടന്നു.
അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിച്ചു. സുഖവിവരം തിരക്കുന്നതിനിടയിൽ എന്റെ താമസത്തിന്റെ കാര്യഞ്ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” ഞാൻ വേറൊരുറൂമുനോക്കിയാലോ എന്നാലോചിക്കുവാമ്മേ… “
????
??????