അതുകേട്ടപ്പോ ഞാനറിയാതെയൊന്ന് ഞെട്ടി. അതെന്തോ അർത്ഥമ്മച്ചുപറഞ്ഞതുപോലെ തോന്നിയെനിക്ക്.
ഓഫീസിലേക്ക് കയറിയപ്പോ ആ ഞെട്ടൽ പൂർണമായി. മണിയൊമ്പതാകാതെ വരാത്ത താടകയിന്ന് ഏട്ടരക്കുമുന്നേയോഫീസിലെത്തിയിട്ടുണ്ട്.
എൻട്രൻസിലേക്ക് കണ്ണുന്നട്ടിരുന്നയവൾ എന്നെക്കണ്ടതും അവിടന്നെണീറ്റു. അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവമായിരുന്നു ഞാൻ ശ്രെദ്ധിച്ചത്.
ഒരുതരം പുച്ഛങ്കലർന്ന ക്രൂരമായ ചിരിയായിരുന്നു അവിടെ.
താടകയെന്തോപണിയൊപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അതോടെയെനിക്കുറപ്പായി.
എന്തേയ്യണമെന്ന് ഒരൂഹവുമില്ലാതെ ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു. എനിക്കപ്പഴേ തോന്നിയതാണ് ഇന്നലെപ്പറഞ്ഞുപഠിപ്പിച്ചതൊക്കെ എന്റെമനസ് മറക്കുവെന്ന്.
അല്ലേലുവത് അങ്ങനാണല്ലോ… ബ്ലഡി സ്ടുപ്പിട് മനസ്…
“ഗുഡ് മോണിംഗ് മാം..”
നടന്ന് തടകയുടെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോ ഞാനൊന്ന് വിഷ് ചെയ്തു. ഒന്നുവില്ലേലെന്റെ മേലധികാരിയല്ലേ..
” ഹ്മ്മ്.. ”
ഒരുലോഡ് പുച്ഛം നിറഞ്ഞ കനപ്പിച്ചൊരുമൂളലായിരുന്നവളുടെ മറുപടി.
ഇതിന്നുമ്മാത്രം പുച്ഛമെവിടുന്നാണാവോ…
എന്തായാലും മോണിങ് അത്ര ഗുഡ് അല്ലായെന്ന് എനിക്കതോടെയുറപ്പായി.
ഞാൻ മെല്ലെയെന്റെ കാബിനിലോട്ട് വലിഞ്ഞു.
ഒരു അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞുകാണും. രഘുഭയ്യ വന്നെന്നെ വിളിച്ചു.
” രാഹുൽ… മാഡം വിളിക്കണുണ്ട്. ”
ഞാൻ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഫയലവിടെ മടക്കിവച്ച് കമ്പിനിൽനിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.
എല്ലാവരുമെന്നെയാണ് ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത്.
ചിലരുടെയൊക്കെ മുഖത്തൊരു സങ്കടഭാവം. ചിലരുടെമുഖത്ത് ചിരിയും.
എന്തോയൊരു വശപ്പിശകെനിക്കപ്പഴേ തോന്നി. തടകയുടെ കാബിന്റെ ഡോറുതുറന്നതുങ്കണ്ടു രൗദ്രഭാവത്തിൽ നിൽക്കുന്ന വടയക്ഷിയെ… മൈര്… അഭിരാമിയെ.
” ഓസ്‌കോർപ് ലിമിറ്റടിന്റെ ഫയലെവിടെ… തന്നോടിന്നലേ സബ്‌മിറ്റെയ്യാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ… ”
?????
❤️❤️❤️