ദേവാസുരം 2 [ഏകൻ] 222

“ഇനി ഇവൻ കരഞ്ഞു ഒച്ചയെടുത്തു ആളെ കൂട്ടുമോ. ? ” രാജു ചോദിച്ചു.

“അതിന് വഴിയുണ്ട്. ഏതായാലും ഇവന്റെ ഓളെ ഊക്കാൻ പോകുവല്ലേ അപ്പോൾ പിന്നെ എന്തിനാ ഷഡ്ഢി. അതുകൊണ്ട് എന്റെ ഷഡ്ഢിയൂരി അത് ഇവന്റെ അണ്ണാക്കിൽ കുത്തി കയറ്റാം. ” മുരുകൻ പറഞ്ഞു.

അതും പറഞ്ഞു മുരുകൻ സ്വന്തം ഷഡിയഴിച്ചു ഭാർഗവന്റെ വായിൽ കുത്തിനിറച്ചു. ഭാർഗവൻ നിന്ന് ചീറിയെങ്കിലും മറുത്ത് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“ഇനി ഇവനെ ചാണകത്തിൽ മുക്കിയെടുത്താൽ മതി. ” രാജു പറഞ്ഞു.

“ഉത്തമേട്ടൻ എവിടെ ? ഇവനെ കൊണ്ട് പോയി ആ ചാണക ചതുപ്പിൽ ചെവിട്ടി താഴ്ത്താൻ പറ. ” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ഭാർഗവന്റെ ജീവൻ പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി.

ഉത്തമേട്ടൻ ആണ് ആ ഒരു ലോറിയുട ഡ്രൈവർ. ഞങ്ങളുടെ എല്ലാത്തിനും കൂട്ട് നിൽക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ തിലോത്തമൻ ചേട്ടൻ. ഉത്തമേട്ടൻ എന്നാ വിളിക്കാറ്. ഒറ്റ തടിയാണ് കുടുംബമൊന്നും ഇല്ല. ഞങ്ങൾ തന്നെയാണ് കുടുംബം. ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യും.

“ഉത്തമേട്ടൻ വണ്ടിയിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നുണ്ട് ഞാൻ വിളിക്കാം. ” അജു പറഞ്ഞു.

“അജു നീ പോയി അവരെ കൂട്ടി വരണം. ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യണം. സദൻ ചേട്ടനോട് ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു ഏല്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ ഭാർഗവന്റെ വീട്ടിൽ ഉള്ളത് . നമുക്ക് ആവശ്യം ഉള്ളതെല്ലാം തൂത്തു പെറുക്കി എടുക്കണം. ഒന്നും വിട്ട് പോകരുത്. ” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

അവിടെ നിർത്തിയിട്ട ലോറിയിൽ ഒന്നിൽ വൈകോൽ ആയിരുന്നു. ഒന്നിൽ നിറയെ ചാണകവും. എല്ലാവരും ചേർന്നു ഭാർഗവനെ ചാണകം നിറച്ച ലോറിയിൽ കയറ്റി ചാണകത്തിൽ ഭാർഗവനെ കുളിപ്പിച്ചു എടുത്തു. എന്നിട്ട് അതിൽ കിടത്തി അതിനു മുകളിൽ കുറച്ചു വൈക്കോൽ എടുത്തു കയറ്റി കെട്ടിവെച്ചു. ഇപ്പോൾ ഭാർഗവൻ ചാണക ലോറിയിൽ അനങ്ങാൻ പറ്റാതെ കുടുങ്ങി കിടന്നു.