അയാള് ബൈക്കില് നിന്നും ഇറങ്ങി ഹെല്മറ്റ് ഊരി ചേച്ചിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
കറുത്ത് പൊക്കമുള്ള ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്.
“എന്നാടീ വല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നെ?”
അയാള് ചോദിക്കുന്നത് ഞാന് കേട്ടു.
“പതുക്കെപ്പറ!”
അവള് അയാളെ കൈയ്യുയര്ത്തി വിലക്കി.
“ചെറുക്കനുണ്ട് അവന് കേക്കും!”
“ങ്ങ്ഹേ?”
അയാള് അന്ധാളിച്ചു.
“നീയല്ലേ പറഞ്ഞെ, അവനു ട്യൂഷന് ഉണ്ടെന്ന്!”
“ട്യൂഷനും പറീം ഒന്നുമില്ല!”
അവള് കലിപ്പിലാണ്.
“അവനെ ഞാന് റൂമിലേക്ക് പഠിക്കാന് പറഞ്ഞു വിട്ടു. എന്റെ ഊഹം ശരിയാണേല് ബുക്ക് തൊറക്കുന്നതേ അവനുറങ്ങും. ഉറങ്ങിയാ കോളടിച്ചു. ആന കുത്തിയാ എഴുന്നേക്കുവേല!”
അവളുടെ മുടിക്കുത്തിനു പിടിച്ചു കുത്തി മലര്ത്താന് തോന്നി എനിക്ക്.
ആരായിരിക്കും ഇയാള്?
ഇപ്പോള് എന്തിന് വന്നു.
ഞാന് ഇവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കില്ല എന്ന് ചേച്ചി കരുതി. അയാളും കരുതി. എന്തിന് വേണ്ടി.
ഒറ്റയൊരു കാര്യത്തിനു വേണ്ടി.
കളിക്കാന്.
കളിച്ചു രസിക്കാന്!
അപ്പോള് മറ്റാരും പാടില്ലല്ലോ!
എനിക്ക് ദേഷ്യം കൊണ്ട് കണ്ണു കാണാന് പാടില്ലാതായി.
ഒരു പേജ് വായിച്ചതിന്റെ കഠിന ക്ഷീണം പമ്പ കടന്നു. ഞാന് എഴുന്നേറ്റു. കതക് തുറന്ന് പുറത്ത് കടന്നു.
“കാണിച്ചു കൊടുക്കാം രണ്ടിനും!
പട്ടാപ്പകല് സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് ആമ്പിള്ളേരെ വിളിച്ചു കയറ്റാന് കാണിക്കുന്ന ധൈര്യം!
ഇവളെന്താ വിചാരിച്ചേ?
ഞാന് വെറും മണുക്കൂസന് ആണെന്നോ?
മന്ദബുദ്ധി ആണെന്നോ!
Nice story..thanks
ഇതൊക്കെ ശരി തനി പടക്കം തരിപ്പൻ സാനം. പക്ഷേ ഇതുകൊണ്ടൊന്നും നിക്കുകേല കൊച്ചേ. പറേമ്പൊ വിരോദിച്ചിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല. നീയാ രേഖ കലാകാരീടെ മുഴുവൻ കാര്യോം ഒന്നു പറയ്. അത് പറയാൻ മാത്രാ ഞാനിപ്പൊ വന്നേ, നമ്മടെ ശരത്തിൻ്റെ കാര്യമേ
അടുത്തത്ശ രത് രേഖകൾ തരുമോ, കുറേയായി കാത്തിരിക്കുന്നു ❤️❤️