എക്ലിപ്സ് 1 [Sorrow] 227

എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.ഞാൻ പയ്യെ മിററിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ എന്നെ ആ മിററിലൂടെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. ആഹ് കണ്ണുകളിലെ ദേഷ്യം എന്നെ കരിച്ചു കളയുന്ന പോലെ തോന്നി എന്നാ അവളുടെ കുലചിരി ആഹ് ചുണ്ടിൽ കണ്ടതും എന്റെ കൈ കാൽ വീണ്ടും വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.ഇപ്പൊ എന്റെ പുറത്തേക്കല്ല. മിററിലൂടെ എന്നെയാണ് അവൾ നോക്കുന്നത്.

ആഹ് കുലചിരിയും.ഞാൻ റോഡിലേക്ക് സ്ട്രൈറ് നോക്കി വണ്ടി ഓടിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു ഒടുക്കം ആ ടണ്ണലിന്റെ അവസാനം പതിയെ കാണാൻ തുടങ്ങി ഇപ്പോൾ തണുപ്പ് അധികമായി വരാൻ തുടങ്ങി. പല്ല് കൂട്ടിടിക്കുന്ന തണുപ്പ്.

ഞാൻ മിററിൽ നോക്കാതെ വണ്ടിയുടെ സ്പീഡ് കൂട്ടി .തണുപ്പ് കൂടുന്നതിനു അനുസരിച്ചു വണ്ടിയുടെ സ്പീടും കൂടി . അവസാനം ഐസ് പോലെ എന്തോ ഒന്ന് എന്റെ കഴുത്തിൽ തൊട്ടതും ഞാൻ കാറികൂകി ആ ഇരുട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നു.

അപ്പൊ തന്നെ വണ്ടിയിലെ തണുപ്പ് പോകുകയും ചെയ്തു. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ എല്ലാം വരുന്നുണ്ട്.ഇത്രയും ആശ്വാസം ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ല ഒരു ഇരട്ട പ്രസവിച്ച ആശ്വാസം . ഇത്രയും ഭംഗിയുള്ള ഒരു പെണ്ണിന് എങ്ങനെ എന്നെ ഇങ്ങനെ പേടിപ്പിക്കാൻ ആകും.

എന്തായാലും ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയതിൽ വല്ലാത്ത ആശ്വാസത്തിൽ എത്ര പിടിച്ചു വെച്ചിട്ടും കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർവന്നുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ മിററിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൾ ഇരുന്നിടത്തു ഒരു ചെമ്പരത്തി പൂ മാത്രം.വണ്ടി സ്ലോ ചെയ്തു മുമ്പോട്ട് തന്നെ പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ഞാൻ പാസ്റ്റിൽ ചെയ്ത കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ഓർത്തു വിലപിക്കാറില്ല ചെയ്തു പോയതിനെ കുറിച്ച് വിഷമിച്ചിട്ടു അതു മാറ്റൽ നടക്കില്ലലോ എന്നാണ് എന്റെ പക്ഷം എന്നാൽ ഇപ്പൊ ഇവിടെ എന്തിനു കേറി വന്നു എന്ന് ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ഒരുപാട് തവണ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.

ആ ഗ്രാമം എന്റെ അമ്മയുമായി ബന്ധമുള്ളതാണ് എന്നതിന് ഒരു തെളിവ് പോലും ഇല്ല. ഇപ്പൊ വണ്ടി പോകുന്നത് ഇച്ചിരി വെളിച്ചം ഉള്ള ഏരിയയിൽ കൂടെ ആണ് ഇവിടെ ആണ് മൂന്നാമത്തെ കല്പന പാലിക്കേണ്ടത്.