എന്റെ സാധനം ഞാൻ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത വലുപ്പത്തിൽ വളർന്നു നിൽക്കുകയാണ്. ഞാൻ അതിൽ പതിയെ പിടിച്ചു നോക്കി. ചൊങ്ങൽ ഒന്നുമില്ല.., നല്ല കട്ടിയാണ്. ഇത് താഴാതെ മുണ്ട് ഉടുക്കാൻ പാടാണ്.. എങ്ങനാ ഇതൊന്നു താഴ്ത്തുക… എനിക്ക് അത് അറിയാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. ഒരു കാര്യത്തിൽ ഇവരെല്ലാം ശരിയാണ്. ഞാൻ പ്രായം കൊണ്ട് മുതിർന്നു എങ്കിലും ചില കാര്യങ്ങളിൽ ഇപ്പോളും കുട്ടിയാണ്.. ഇതിന്റെ ഒന്നും ബാല പാഠങ്ങൾ ഇപ്പോളും എനിക്ക് അറിയില്ല
പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന സാധനം താഴ്ത്താൻ ഉള്ള ഏക വഴി അനങ്ങാതെ നിക്കൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ ആ ആഞ്ഞിലി ചോട്ടിൽ മുണ്ടഴിച്ചു ചെറുതായ് ബലം പോകുന്ന സാധനത്തിൽ നോക്കി നിന്നു. കാറ്റ് പോയ ബലൂൺ പോലെ അവൻ ചെറുതാകുന്നുണ്ട്. ഭാഗ്യം. ഒടുവിൽ സാധനം ചുരുങ്ങി കൊച്ചുണ്ട്രാപ്പി ആയി. ഇതാണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം. ഇപ്പൊ മുണ്ട് ഉടുക്കാൻ യാതൊരു പ്രയാസവും ഇല്ല. ഞാൻ മുണ്ട് എടുത്തു ചുറ്റാൻ തുടങ്ങുമ്പോ ആണ് അവിടേക്ക് ആരോ നടന്നു വന്നത്.. ഗോപിക ചേച്ചി….
പണി പാളി. ചേച്ചി കാണുന്നതിന് മുന്നേ മുണ്ട് എടുത്തു ചുറ്റാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കാണാൻ ഉള്ളത് ചേച്ചി കണ്ടു.. പെട്ടന്ന് ഒന്ന് അന്ധാളിച്ചു പോയ എന്റെ വെപ്രാളം കണ്ടു വാ പൊത്തി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി..നാണക്കേട്… എനിക്ക് തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി. ആദ്യമായ് ആണ് എന്റെ സാധനം ആരെങ്കിലും കാണുന്നത്.. എനിക്ക് ശരിക്കും സങ്കടം വന്നു..
‘നീ എന്ത് ചെയ്യുവാ ഇവിടെ…?
ഗോപു ചേച്ചി ചിരിയടക്കി പിടിച്ചു ചോദിച്ചു
സാത്യകി നിങ്ങൾ ഒരു അസാധാരണ എഴുത്തുകാരനാണ്.തുടക്കം തന്നെ ഞെട്ടിച്ചു.(ചൂണ്ടയിടയിൽ)നിങ്ങളുടെ എഴുത്ത് വായനയുടെ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു.വ്യത്യസ്തമായ സ്റ്റോറി ലൈനുകൾ.എന്നൊന്നും കണ്ണേട്ടൻ്റെ സിനിമ കണ്ട ഫീലാണ് ആദ്യം ഭാഗം വായിച്ചപ്പോൾ തോന്നിയത്.🥰👍
നിങ്ങളുടെ കഥ വായിക്കാൻ ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടം എന്തന്നാൽ നിങ്ങൾ കഥ പറഞ്ഞ് പോവുന്ന വിധം ആണ് വളരെ മനോഹരമായി ആണ് നിങ്ങൾ കഥ എഴുതുന്നത് ❤️
Kollallo bro
❤️👌
ഈ ആഴ്ച കാണുമോ