എൽ ഡൊറാഡോ 3 [സാത്യകി] 796

അത് എനിക്ക് അധികം ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. വഴി പടർന്നു പന്തലിച്ചു പൂത്തു എന്റെ മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു പൂമരം. ഏത് പൂവാണ് എന്ന് പേര് പറയാൻ ഇപ്പോൾ അറിയില്ല.. പാലയ്ക്കൽ വീടിന്റെ പിന്നിൽ പൂത്തു നിൽക്കുന്ന ചെടിയാണ്. മരം എന്ന് തന്നെ പറയാം. അത് പടർന്നു കുറച്ചു ഓടിന്റെ മേലേക്ക് ഒക്കെ ശിഖരം പോകുന്നുണ്ട്. അതിൽ കയറി ഓടിന്റെ ഭാഗത്തെ കമ്പിൽ കയറി ഞാന്നു കിടന്നാൽ ഒരുപക്ഷെ എന്തേലും കാണാൻ സാധിച്ചേക്കും.. പൂവും ഇലയും ഒക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഒരു മറവും ഉണ്ടാകും..

അത് തന്നെ വഴി എന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു.. അപ്പോളേക്ക് അകത്തു നിന്നും വെള്ളം വീഴുന്ന ഒച്ച കേട്ടു. കുളി തുടങ്ങി.. വസ്ത്രം അഴിക്കുന്നത് തൊട്ട് കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് സാരമില്ല.. എങ്ങനെ ആണേലും കണ്ടാൽ മതി. എന്തേലും ഒന്ന് കണ്ടാൽ മതി. ഞാൻ ആക്രാന്തത്തിൽ മരത്തിൽ അള്ളി കയറി. പേടി ചെറുതായ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് കൈ ഒക്കെ വിറയൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. മരത്തിൽ കയറി ഞാൻ മെല്ലെ കുളിമുറിക്ക് അടുത്തുള്ള കമ്പിലേക്ക് ഞാന്നു.. പതിയെ പതിയെ ഞാൻ കുളിമുറിക്ക് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… അകത്തു വെട്ടമുണ്ട്.. പുറത്ത് സന്ധ്യയുടെ ഇരുട്ട് കൂടി പരന്നത് കൊണ്ട് എന്നെ അകത്തു നിന്ന് കാണില്ലായിരിക്കും.. ആ പ്രതീക്ഷയിൽ ഞാൻ കമ്പിൽ തൂങ്ങി കിടന്നു അകത്തേക്ക് നോക്കി..

ആ ഹോളിന് ഉള്ളിൽ ഒരു പഴയ ഷാംപൂ ബോട്ടിലോ മറ്റൊ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതൊക്കെ വക്കാൻ കണ്ട സ്‌ഥലം. ഞാൻ പ്രാകി. പക്ഷെ അതിനെക്കൾ എനിക്ക് പണി കിട്ടിയത് എട്ടുകാലി മൈരന്റെ കഴപ്പ് കൊണ്ടാണ്.. എന്റെ കാഴ്‌ചയുടെ ഭംഗി മറയ്ക്കുന്ന രീതിയിൽ അവന്റെ ഒരു കരവിരുത്.. ഇതിന് രണ്ടിനും ഇടയിലൂടെ ഞാൻ അകത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി..