എൽസമ്മയുടെ നാമത്തിൽ 1 311

ഇനി കുറച്ചു ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്താൻ തന്നെ ജാനകി തീരുമാനിച്ചു
വയസ് മുപ്പതു ഇന്നും എത്തില്ല. ഒരു പിന്നെന്റെയും അടങ്ങാത്ത ആഗ്രങ്ങൾ
ഇപ്പോഴും മനസിൽ ഉണ്ട്. ചെല്ലുന്നത് പുലി മടയിൽ ആണെങ്കിലും ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
പോയെല്ലേ പറ്റു. അങ്ങനെ ഒരു ഞായറാഴ്ച കരിപ്പള്ളിയുടെ ഷാപ്പിൽ ജാനകിയുടെ കറിയുടെ മണം ഉയർന്നു. സമയം 8 മണിയെങ്കിലും ആവും അവസാനത്തെ ആളും ഷാപ്പിൽ നിന്നു മടങ്ങാൻ. കരിമ്പള്ളി എപ്പോഴൊക മടങ്ങി എതിരിക്കും. കൂട്ടിനുള്ള പിള്ളേരൊക്കെ കരിപ്പള്ളി മുൻപേ പറഞ്ഞയച്ചു. ജാനകി പണി കഴിഞ്ഞു രാമൻ വിളിക്കുന്നത് കാത്തുള്ള തിരക്കിലും “രാമൻ വന്നില്ല അല്ലെ അവൻ കിഴക്ക് കാട്ടിൽ മരം വെട്ടാൻ പോയെന്നു പറഞ്ഞു”
ജാനകി അരിശമാണ് വന്നത്. പറയാതെ ഏതെന്തോ പരിപാടിയാണ്.
“സരമായില്ല നമ്മുടെ പിള്ളേരുട പോയേ ഞാൻ വീട്ടിൽ അക്കന്നെ… പിന്നെ എന്നതിനെ പേടിക്കുന്നെ?” കരിപ്പള്ളിയുടെ ഉള്ളിൽ ഇര കുടിങ്ങിയത്തിനുള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.
ആ നിലാവ് വെട്ടത്തിൽ മുമ്പേ പോകുന്ന ആ കാമശിലയെ കരിപ്പള്ളി
ഒന്നു കൂടി നോക്കി. മൂടും മുലയും കല്ലിൽ പണിഞ്ഞത് പോലെ. ഷാപ്പിലെ അടുക്കളയിലെ ചുടത്തും കരിയിലും മുടിയെങ്കിലും ആ വെളുത്ത മാംസളതിയിൽ പറ്റിരിക്കുന്ന വിയർപ്പിൻ തുള്ളികളെ ഒന്നൊഴിയാതെ നക്കി തോർത്തണം എന്നു കരിപ്പള്ളി തോന്നി.
വീടിന്റെ പടിവാതിൽ എത്തിയതും ജാനകി മടങ്ങിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു കരിപ്പള്ളിയെ തിരിച്ചയച്ചു നടന്നു. ഉമ്മർത് എത്തി കുളിക്കാനുള്ള തോർത്തുമായി കിണറ്റിൽ എത്തുമ്പോൾ കരിപ്പള്ളി അവിടെയുണ്ട്.
“ജാനകി കുളിക്കാൻ പോകുവാ” മറുത്തു പറയാൻ അവളെക്കൊണ്ടായില്ല. ” നോക്ക്… നിന്റെ മാറാതെ വിയർപ്പുകണങ്ങൾക്കയി ഞാൻ എത്ര ദഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നു അറിയോ. നി വെക്കുന്ന ഷാപ്പിലെ ഏതു കരിക്കാൾ
എന്നു ഏറെ കൊതി നിന്റെ ഈ ശരീരമാണ്. രമുവിനെക്കാൾ എന്നത് ഈ സുഗുണൻ അർഹിക്കുന്നു”
ജനാകിയോട് അയ്യാൾ കൂടുതൽ അടുത്തു നിന്നു അവൾ അനങ്ങിയില്ല. അവന്റെ കൈവിരളികൾ അവളുടെ കൈകളിലൂടെ കഴുത്തിലേക്കു യാത്ര ആരംഭിച്ചു. അവിടെനിന്നു താഴെ മുലചാലിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അവളുടെ മീതെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒരേയൊരു കുളിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന അടിപ്പാവടയുടെ കെട്ടുകൾ പതിയെ അഴിച്ചു
കരിപ്പള്ളിയിടെ കണ്ണുകൾ തോറ്റു പോയത് പോലെ തോന്നി ജാനകി ആ രാത്രിയിൽ കിണറ്റിൻ കരയിൽ പൂര്ണനിയലവിൽ മറ്റൊരുവന്റെ ഉള്ളിലെ കാമം അടയ്ക്കാനുള്ള വെമ്പലോടെ അവൾ നിന്നു