ഇമ്പമുള്ള കുടുബം 6 [Arjun] 460

അമ്മ തല പയ്യെ കുലുക്കിയിട്ട് നടന്നു പോയി..
ഓൺ ആകുമെന്നാണോ ഇല്ലായെന്നാണോ എന്നു മനസിലായില്ല..

എന്തായാലും ഇന്ന് അമ്മ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചാണ്..നല്ല ഒരു കളി ഉറപ്പ്.. ലൈറ്റ് ഇല്ലെങ്കിലും ഇന്നലത്തെപോലെ കാണാൻ പറ്റിയാലും മതി.. ഓർത്തിട്ടു സഹിക്കാൻ വയ്യ.. വേഗം ഓടി റൂമിൽ ചെന്നു.. ഹാളിലെ ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ആവാൻ നോക്കി ഇരുന്നു.. അതു ഓഫ്‌ ആയിട്ട് ഒരു 10 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു താഴേക്കു ഇറങ്ങണം.അവർ റൂമിലെത്തി മെയിൻ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി പരുപാടി തുടങ്ങുവാനാണ് ഈ 10 മിനിറ്റ്.. അതാവുമ്പോൾ ഞാൻ ചെന്നാലും അവരുടെ ശ്രെദ്ധ കളിയിൽ ആയിരിക്കുമല്ലോ ?..
ലൈറ്റ് ഓഫായി ഹോ.. ആ ഒരു 10 മിനിറ്റ് 10 മണിക്കൂർ പോലെ തോന്നി.. പെട്ടെന്ന് പറമ്പിൽ എന്തോ ഒരു സൗണ്ട് കേട്ടു.. സാദാരണ ഇതുപോലെ എന്തെങ്കിലും സൗണ്ട് കേട്ടാൽ ജനൽ അടച്ച് അറിയാവുന്ന എല്ലാ ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചു കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഞാൻ അതു എന്താണെന്ന് അറിയാൻ പുറത്തേക്കു ചെന്നു നോക്കി.. ?

മുകളിൽ നിന്നും നോക്കിയിട്ട് ഒന്നും കണ്ടില്ല.. വല്ല മരപ്പട്ടിയൊ വല്ലോം ആവും..
അവസാനം ഞാൻ പതിവുപോലെ പയ്യെ പേര മരത്തിലൂടെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി..
പയ്യെ ജനലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോഴേക്കും അകത്തു നിന്നും അമ്മയുടെ.. സ്സ്.. ആാാഹ്… എന്നൊക്കെയുള്ള സൗണ്ട് കേൾക്കാൻ പറ്റി. അപ്പോൾ ഇന്നലത്തെക്കാളും സൗണ്ടിൽ നല്ല മൂഡിയാണ് കളി.. എൻ്റെയുള്ളം കോരിത്തരിച്ചു..അകത്തു നിന്നും നല്ലവെളിച്ചവും കാണുന്നുണ്ട്.. ആർത്തിയോടെ ജനൽ തുറക്കാൻ തുടങ്ങൊയപ്പോഴാണ് ഞെട്ടിക്കുന്ന സത്യം ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.. ജനൽ ലോക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു..
ചതിച്ചു.. അമ്മ ജനൽ അടച്ചിരിക്കുന്നു.. എനിക്കുണ്ടായ സങ്കടം എത്രയാണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് മനസിലായികാണുമല്ലോ.. അകത്തു തകർത്ത് മേയുകയാണ്.. അമ്മയുടെ സൗണ്ട് നന്നായി കേൾക്കാം. അച്ഛന്റെ സൗണ്ടും ഇടയ്ക്കു കേൾക്കുന്നുണ്ട്.. സങ്കടവും ദേഷ്യവും സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ ഞാൻ പുറത്ത് മൂഞ്ചി നിന്നു..
ഞാൻ തിരിച്ചു നടന്നു.. റൂമിൽ ചെന്നു കിടന്ന എനിക്ക് എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു..
ഇനി അമ്മയോട് ഒന്നും സംസാരിക്കരുത് എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചു.. കാരണം കാണാൻ കൊതിച്ചത് തൊട്ടടുത്തു വച്ചു മിസ്സായില്ലേ.. കുട്ടനെ ഒന്നു തലോടി സമാധാനിപ്പിക്കാൻ പോലും തോന്നിയില്ല.. എപ്പോഴോ കിടന്നുറങ്ങിപ്പോയി..

രാവിലെ അമ്മ വന്നു വിളിച്ചപ്പോഴാണ് കണ്ണു തുറന്നത്.. നോക്കുമ്പോൾ ചായയുമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ നില്കുന്നു.. എനിക്ക് നല്ല ദേഷ്യമാണ് വന്നത്.. ഞാൻ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു..

അമ്മ – മോനു.. ഇതാ ചായ..എഴുന്നെൽക്കു..

ഞാൻ – എനിക്ക് വേണ്ട…

അമ്മ – അതെന്താ വേണ്ടാത്തത്??

ഞാൻ – ഒന്നുമില്ല.. അമ്മ പൊക്കോ.. ഞാൻ കുറച്ച് നേരംകൂടി കിടക്കട്ടെ.. ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം കടിച്ചുപിടിച്ചു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു..

അമ്മ – മോനു പിണക്കമാണോ?

ഞാൻ – എനിക്ക് ആരോടും പിണക്കമൊന്നുമില്ല.. ഇനി വലിയ കൂട്ടുമില്ല..

അമ്മ – മോനു.. പിണങ്ങല്ലേ… എനിക്ക് മനസ്സിലായി കാര്യം.. ഞാനല്ല മോനു ജനലടച്ചത്..

ഞാനപ്പോൾ പയ്യെ തല പൊക്കി അമ്മയെ നോക്കി..