Enta Friendntha Anubhavagal 61

സത്യം പറഞ്ഞാ ഞാൻ ശരിക്കുംപേടിച്ചു പോയിരുന്നു. എങ്കിലും ഞാൻപ്രതീക്ഷിച്ച തരത്തിൽ ഉള്ള ഒരുപ്രതികരണം അല്ല സഫിയാത്തയുടെഅടുത്ത് നിന്നും ഉണ്ടായത്. അതിനെ കുറിച്ച്ഞാൻ കൂടുതൽ ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ നിന്നില്ല.എന്തായാലും കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലാതെരക്ഷ പെട്ടല്ലോ. അത് മതി.രാത്രി ആയപ്പോ റുബീന വിളിച്ചു.റുബീന : നീ എപ്പോഴാ പോയത്.ഞാൻ : ഞാൻ ഒരു രണ്ടു മണി ആയപ്പോ പോന്നു.റുബീന : ആ… നീ പോയത് നന്നായി.സഫിയാത്ത വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ഇവിടെഒറ്റയ്ക്ക് ആണെന്ന് ഉമ്മ ഇത്തയെവിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ഇത്തഎന്നെ നോക്കാൻ വന്നതാ. ഇത്ത വന്നപ്പോഎങ്ങാനും നീ ഇവിടെഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ… എന്റെ റബ്ബേ…എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല.ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.റുബീന : എന്താടാ.. നീ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്?എനിക്ക് അറിയാം. നിനക്ക് മതിയായില്ലഅല്ലെ.. സാരമില്ല… അടുത്ത തവണനിന്റെ കൊതി എല്ലാം ഞാൻതീർത്തു തരാം.അവളോട് എന്ത് പറയണമെന്നു എനിക്ക്അറിയില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും ഞാൻ ഒന്ന് മൂളി.റുബീന : എന്തൊക്കെആണെടാ നീ ചെയ്തു കൂട്ടിയത്.എന്റെ ഇക്ക പോലും ഇത് പോലെഎന്നെ സുഖിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. പിന്നെ ഞാൻടാബ്ലെറ്റ് കഴിച്ചു. ഇനി നീ ഒന്നുംപേടിക്കണ്ടാട്ടോ.ഞാൻ ആ എന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷെഎന്റെ പേടി അതൊന്നും അല്ലഎന്ന് അവളോട് പറയാൻ പറ്റുമോ?റുബീന : എന്നാ ശരിടാ.. ഇത്താ ഇവിടെ ഉണ്ട്.ആരും കാണാതെ വിളിച്ചതാ. നമുക്ക് നാളെകാണാം. ഉമ്മ…അതും പറഞ്ഞു അവൾ ഫോണ് വച്ചു.റുബീന ഫോണ് വച്ചതിനു ശേഷം എന്റെചിന്ത വീണ്ടും ഇത്ര വലിയ സംഭവംആയിട്ടും എന്ത് കൊണ്ട് സഫിയാത്തആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്നതായി.കിടന്നിട്ടു എനിക്ക് ഉറക്കം വന്നതേ ഇല്ല.അവസാനം അതിനുള്ള ഉത്തരം ഇത്തയോടുതന്നെ ചോദിക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.

(തുടരും……)