എന്റെ അച്ചായത്തിമാർ 6 [Harry Potter] 960

ഫോൺ എടുക്കാത്തത് കാരണം ഇരുട്ടത്ത് തട്ടി വീഴുമോ എന്നൊരു പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു.

 

“ആഹ്…പതുക്കെ ” പെട്ടെന്ന് ഒരു ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു.

 

താഴെ തമ്പാച്ഛന്റെ റൂമിൽ നിന്നായിരുന്നു.

ഞാനവിടെത്തന്നെ അനങ്ങാതെ നിന്നു.

 

“ഇച്ചായാ…മെല്ലെ ഇച്ചായ..”റൂമിൽ നിന്നും വീണ്ടും ശബ്ദം വന്നു.

 

ഞാൻ മെല്ലെ റൂമിനടുത്തേക്ക് ചെന്ന് നിന്നു. കീഹോളിൽ കൂടി നോക്കാൻ തോന്നിയെങ്കിലും തമ്പച്ഛനോടും ആന്റിയോടും ഉള്ള കടപ്പാടും വാത്സല്യവും എന്നെ അതിൽ നിന്നും വിലക്കി.

 

“ആഹാ…ആഹ്ഹ്.

ഇച്ചായാ…നേരെ…ആഹ്ഹ

അങ്ങനെ തന്നെ…”

 

അകത്തുനിന്നും ആന്റിയുടെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാമായിരുന്നു.

പിന്നെ അധികനേരം ഞാനവിടെ നിൽക്കാൻ നിന്നില്ല. കേറി റൂമിലേക്ക് പോയി.

ഈ വയസ്സ് കാലത്ത് ഇനി പെറാൻ നിൽക്കാതിരുന്നാൽ മതിയാരുന്നു.

 

കിടന്നത് മാത്രമേ ഓർമ്മ ഉള്ളു. ഉണർന്നപ്പോഴേക്കും രാവിലെ ആയി.

 

നേരെ റെഡി ആയി താഴെ ചെന്ന് ഫുഡ്‌ കഴിച്ചു.

അനീറ്റ ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു. ഇന്നലെ നടന്ന സംഭവങ്ങൾ എല്ലാം ബ്ലാക്ക് & വൈറ്റ് സ്‌ക്രീനിൽ മനസ്സിൽ ഒന്ന് മിന്നി മറഞ്ഞു.

ഹാ.. എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം പോലെ തോനുന്നു.

 

ഞാൻ :- ഇന്ന് എങ്ങോട്ടാ..?

അന്ന :- ഇടയ്ക്കൽ ഗുഹ.

 

ഞാൻ :-യ്യോ…!!

 

അനീറ്റ :- എന്താടാ…എന്ത് പറ്റി….?

 

ഞാൻ :- ഇനി ആ മല മുഴുവൻ കേറണ്ടേ

 

അന്ന :- നല്ല മസ്സിൽ ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ.. ഒന്ന് ദേഹം അനങ്ങട്ടെ.

 

അവളത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അനീറ്റക്കും ആൻസിക്കും ഞാനൊരു ചിരി പാസ്സാക്കി.

 

ഏതാണ്ട് ഒരുമണിക്കൂറിനകം ഞങ്ങൾ യാത്ര പുറപ്പെട്ടു.

 

വില്ലയിൽ നിന്ന് ഏകദേശം ഒന്നര മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട്. ഞാൻ തന്നെയായിരുന്നു ഡ്രൈവർ.

 

റോഡ് നല്ലതായിരുന്നു, പോരാത്തതിനു തിരക്കുമില്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെ നല്ല സ്മൂത്ത് ഡ്രൈവിംഗ് ആയിരുന്നു.

വഴിക്കിരുവശവും നല്ല നല്ല പ്രകൃതി ദൃശ്യങ്ങൾ കാ‍ണാമായിരുന്നു.

 

ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂർ കൊണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങൾ ഇടക്കൽ ഗുഹ പാർക്കിംഗ് എത്തി.