അർച്ചന അതായിരുന്നു അവളുടെ പേര്.അവളുടെ ചേച്ചി അനുപമ ഞങ്ങളെക്കാൾ ഒരു വയസ്സ് മൂത്തത്.അച്ചു അമ്മു അതായിരുന്നു അവരുടെ വിളിപ്പേരുകൾ….
അങ്ങനെ ഒളിച്ചുകളിയും,കള്ളനും-പോലീസും,കൊത്തങ്കല്ലും ഉൾപ്പെടെ പല കളികളും വല്യച്ഛന്റെ വീടിന്റെ പിറകിലെ പറമ്പിലെ കശുമാവിൽ കയറി കശുമാങ്ങ പറിക്കലും,പാടത്തിനും പറമ്പിനും ഇടയിലുള്ള കുളത്തിൽ ചൂണ്ടയിടലുമൊക്കെയായി പകൽ തിരക്കിലാവും ഞങ്ങൾ.
സന്ധ്യക്ക് എല്ലാവരും അവിടെയുള്ള കാവിൽ പോവും.ദീപാരാധനയ്ക്കും പൂജകൾക്കും ശേഷം തീരുമേനി തരുന്ന ശർക്കര ചേർത്ത അവിലും മലരും ചില ദിവസം സ്പെഷ്യൽ നെയ്പായസവും എല്ലാവരും കൂടെ ആൽച്ചുവട്ടിലിരുന്ന് കഴിക്കും.ശേഷം വീടുകളിലേക്ക്.
സീരിയലുകൾ കുടുംബങ്ങളെ അടക്കിഭരിച്ചിരുന്ന സമയമായതുകൊണ്ടുതന്നെ മുതിർന്നവരെല്ലാവരും ടീവിയുടെ മുന്നിൽ തന്നെ ആയിരിക്കും.എന്നാൽ അവിടെയും എനിക്ക് അനുഗ്രഹമായത് അച്ചുവും അമ്മുവും ആയിരുന്നു.അവർ പുതിയ താമസക്കാരായതുകൊണ്ടും സാമ്പത്തികമായി വളരെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉള്ള കുടുംബമായതുകൊണ്ടും ടീവി അവരുടെ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവർ സീരിയൽ കാണാൻ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലായിരുന്നു വന്നിരുന്നത്.സീരിയൽ കാണാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഞാൻ അവരോടൊപ്പം ഇരുന്ന് സീരിയൽ കാണുന്നതും പതിവായി.
എല്ലാവരും ഒരുപോലെ ആയിരുന്നെങ്കിലും എപ്പോഴും ഒരുമിച്ചായിരുന്നെങ്കിലും അച്ചുവിനോട് എനിക്ക് എന്തോ ഒരു അടുപ്പം കൂടുതൽ തോന്നിയിരുന്നു.അത് ശരിക്ക് മനസിലായത് രണ്ടാഴ്ചത്തെ അവിടത്തെ വാസം പൂർത്തിയാക്കി സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പോവുന്ന സമയത്താണ്.

അടിപൊളി സ്റ്റോറി…പഴയ കാലങ്ങളിലെ സ്കൂൾ കലസ്ജീവിതങ്ങളും അന്നുണ്ടായിരുന്ന പ്രേമങ്ങളും, അടിച്ചുപൊളിയും എല്ലാം വെറുമൊരു 8 പേജിലൂടെ ആ കാലത്തിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് പൊയിന്നുള്ളതാണ്… നൊസ്റ്റാൾജിയ എന്നും മറക്കാനാവാത്ത ഓർമ്മകളാണ്…
തുടരൂ സഹോ…
നന്ദുസ് 💚💚💚
നൊസ്റ്റി നൊസ്റ്റി..beginning of something nasty
tharavattile virunnukaran evide ? adipoli katha ayirunnu…please continue daar.