എന്റെ അമ്മായിയച്ചന്റെ കൂടെ ആ രാത്രി [Jitender] 557

കൂട്ടുകൂടാൻ വരുമായിരുന്നു.. കോളേജ് ചെക്കന്മാരുടെ വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകളിൽ ഞാനാണ് രാത്രി കാലങ്ങളിൽ നായിക..എന്നെ ഓർത്തു ഒരു വാണം വിടാത്ത ഒരു ആണ്കുട്ടിയും കോളേജിൽ ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം…ഡിഗ്രി പഠിച്ച സമയത്താണ് എനിക്ക് വിവാഹാലോചന വരുന്നത്..വീട്ടുകാർ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു..ഇരുനിറമായ ഒരു ചേട്ടൻ..

പേര് ഷെറിൻ..വയസ്സ് 25..ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ കുടുംബം.വീട് കായംകുളം..കായംകുളം അമ്പലത്തിൽ നിന്നും ഏകദേശം 3 കിലോ മീറ്റർ മാറി.ഇവിടെ അടുത്തൊരു വില്ലേജ് ഓഫീസിൽ LD ക്ലർക്കായി ജോലി നോക്കുന്നു..കാണാൻ വല്യ തരക്കേടില്ലായിരുന്നു..എങ്കിലും സൗന്ദര്യത്തിൽ ഇച്ചിരി അഹങ്കാരം ഉണ്ടായിരുന്ന ഞാൻ ഇതിലും നല്ല ഒരു ബന്ധം എനിക്ക് വരുമല്ലോ എന്നോർത്തു..പക്ഷെ നല്ലൊരു ജോബ് എന്തായാലും ഉണ്ട്..മാത്രമല്ല വീട്ടുകാർക്കും ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായി..

അത്യാവശ്യം പ്രമാണി കുടുബം..ഞാനും സമ്മതം മൂളി..ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നു..ഞങ്ങടെ രണ്ടുപേരുടേം ആദ്യത്തെ പെണ്ണുകാണൽ ആയിരിന്നു..ചേട്ടന്റെ കൂടെ ചേട്ടന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അനിയത്തിയും പിന്നെ രണ്ടു ബന്ധുക്കളും..ഞങ്ങൾ മിണ്ടി..കണ്ടു…അങ്ങനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു തൊട്ടടുത്ത മാസം തന്നേ കല്യാണവും കഴിഞ്ഞു..മറ്റൊരു വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നതിന്റെ എല്ല സങ്കടങ്ങളും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു..എന്നാലും പെണ്കുട്ടികൾക് ഇതു ലൈഫിൽ ഫേസ് ചെയ്യേണ്ട ഒരു കടമ്പ അല്ലെ..അങ്ങനെ ഞാൻ മറ്റൊരു വീടിന്റെ മരുമകൾ എന്ന സ്ഥാനത്തെത്തി.എന്റെ ഭർതൃഗൃഹം അത്യാവശ്യം വലിപ്പം ഉള്ള ഒരു മനയായിരുന്നു..

പുറമെ പഴഞ്ചൻ ആയി തോന്നുമെങ്കിലും അകത്തെ ചിലമുറികൾ പുത്തൻ സൗകര്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞതായിരുന്നു.. എന്നാലും പഴമവറ്റാതെ കത്തുസൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട് മുറിയെല്ലാം. 20 വയസ്സിന്റെ പക്വതക്കുറവ് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു .എന്നാൽ ഷെറിനെട്ടനു എന്റെ അത്ര പോലും ഇല്ല എന്നു എനിക്ക് കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കുറഞ്ഞ നാലുകൾക്കുള്ളിൽ മനസ്സിലായി..ഭർതൃവീട്ടിൽ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം തീരുമാനിക്കുന്നത് അമ്മായിയച്ചൻ ആണ്..അച്ഛൻറെ പേരു രാജൻ..

നാട്ടിലെ പ്രമാണി..ഒരു ആജാനബഹു..67 വയസ്സ്..എന്തു കാര്യത്തിനും അവസാന വാക്കു അദ്ദേഹമായിരുന്നു..മാത്രമല്ല നാട്ടിൽ എല്ലാർക്കും അദ്ദേഹത്തെ നല്ല ഭയവും ബഹുമാനവും ആയിരുന്നു..കുടുംബത്തിലെ കാര്യം പിന്നെ പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ..എനിക്കും അമ്മായിയച്ഛനെ നല്ല പേടിയായിരുന്നു..അമ്മായിയച്ഛന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ പോലും ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു..പക്ഷെ എന്നോടിതുവരെയും മോശമായി ഒരു പ്രവർത്തിയും അമ്മായിയച്ചന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നുണ്ടായിട്ടില്ല…

അമ്മായിയമ്മക്കും അച്ഛൻ എന്നാൽ ജീവൻ ആയിരുന്നു..പിന്നെ ഷെറിനെട്ടനും എന്നെ ജീവനാട്ടോ..രാത്രി കാലങ്ങളിൽ പണ്ണൽ കാര്യത്തിൽ ഷെറിനെട്ടൻ ഒരു കുറവും വരുത്തിയിട്ടില്ല..പക്ഷെ പുള്ളിയുടെ സുഖം മാത്രമേ പുള്ളി നോക്കാറുള്ളൂ..എനിക്ക് സംതൃപ്തി ആവുന്നതിനു മുന്നേ നിർത്തിക്കളയും..എന്നാലും എന്നും സുഖം കിട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ..അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പരിഭവം ഒന്നും കാട്ടാറില്ല..മാനസികമായും ശാരീരികമായും നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ ഞങ്ങളുടെ വിവാഹജീവിതം മുന്നോട്ടുപോകുന്നു..