എന്റെ അനുമോൾ 4 [Garuda] 536

“കണ്ടോ എന്തൊരു ചിരിയാണ് ചെക്കന്. എന്നിട്ട് അതും മറച്ചു വെച്ചു മുഖം കറുപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു ”

പതിയെ എന്റെ അടുത്തുവന്നു എന്റെ രണ്ടുകവിളിലും നുള്ളിക്കൊണ്ട്..

“ഇനി ഈ മുഖം കറുക്കരുത്. എന്നും ചിരിച്ചു കാണണം. ഈ പുഞ്ചിരി എന്നും ഉണ്ടാവണം. എന്താണെന്നറിയില്ല നീ കുറച്ചുനേരം മിണ്ടാതിരുന്നപ്പോൾ എനിക്ക് ആകെ വല്ലാതായി. കുറച്ചു മാസങ്ങൾ മാത്രമേ നമ്മൾ കണ്ടിട്ടുള്ളു. ഒരു നല്ല കൂട്ടുകാരൻ ആണ് എനിക്ക് നീ. ഒരു പക്ഷെ അതിലും മേലെ”

മാമിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. എന്റെ അടുത്താണ് മാമി നിൽക്കുന്നത്. മാമി എന്റെ കവിളിൽ നിന്നും കൈകൾ എടുത്തു കണ്ണ് തുടച്ചു.

“അയ്യേ എന്തിനാ കരയുന്നെ. സത്യം പറഞ്ഞാൽ മാമി വിചാരിക്കുന്നതിലപ്പുറം എനിക്ക് മാമിയെ ഇഷ്ടമാണ്. എനിക്ക് ഒരിക്കലും മാമിയെ പിരിയാൻ കഴിയില്ല. അതിപ്പോൾ ഞാൻ നല്ലോണം മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്. ഞാൻ തന്നെ മിണ്ടാതിരുന്നെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സ് ഒരുപാട് വേദനിച്ചു”

മാമി നിറക്കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ പതിയെ അടുത്ത് ചെന്ന്. മാമിയുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു. ആ കണ്ണുനീരിനു നല്ല ചൂടുള്ളതുപോലെ തോന്നി. മാമി തല താഴ്ത്തി നിന്നു. പതിയെ മാമിയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു മുഖമുയർത്തി. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ മുഖവുമായി അവൾ എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ സ്നേഹത്തിൽ കലർന്ന മിഴികളോടെ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. ഒരു പക്ഷെ ആ ചുംബനത്തിൽ കാമത്തിന്റെ വികാരങ്ങൾ ഒട്ടും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു. മറിച്ചു സ്നേഹം മാത്രം. അല്ലെങ്കിൽ കിട്ടാതെ പോയ ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ നൊമ്പരം. ഒരു ചെറിയ ഞെട്ടലോടെ അവൾ എന്നെ നോക്കി. എന്റെ കണ്ണിലെ സ്നേഹം കണ്ടിട്ടാവണം അവൾ പതിയെ എന്നെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു ഞാൻ അവളെയും. ഒരുപാട് നാൾ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച എന്റെ സ്വപനം പൂവണിഞ്ഞ നിമിഷം. പക്ഷെ അന്നാഗ്രഹിച്ച കാമത്തിനേക്കാളും പ്രണയം ഞങ്ങളിലളിഞ്ഞിരുന്നു. കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ നിന്നപ്പോഴാണ് ഞങ്ങൾക്ക് പരിസര ബോധം വന്നത്. അവളുടെ ചെവിയിൽ എന്റെ ചുണ്ട് ചേർത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞു.