എന്റെ കോളേജ് ടൂർ 5 1007

രാത്രിവരെ വാട്സാപ്പ് ചാറ്റിങ്ങും മറ്റുമായി ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം വളർന്നു. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവസരങ്ങളുണ്ടാക്കി ഞങ്ങൾ ഒന്നായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാൽ അമ്മായിയപ്പന്റെ മരണത്തോടെ നാട്ടിലെത്തിയ സുരേഷ് സയനയെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടാണ് മടങ്ങിയത്. അതേ സമയം വീണയും കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പോയി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരെ പിന്നീടൊരിക്കലും എനിക്ക് കിട്ടിയില്ല. അല്ലെങ്കിലും മറ്‍റൊരുത്തൻ കൂടി കളിച്ചു എന്നറിഞ്ഞതോടെ സയനയെ ഞാൻ പൂർണമായി ഒഴിവാക്കിയിരുന്നു. രമ്യ ഉള്ളതിനാൽ വീണയെയും.

പക്ഷേ രമ്യയുടെ മനസ്സിൽ ഞാനായിരുന്നു ഏക പുരുഷൻ .അല്ലേലും ആദ്യം തൊട്ടവനെ ഒരു പെണ്ണും ആജീവനാന്തം മറക്കൂല്ല… അതുകൊണ്ടുതന്നെ വന്ന ആലോചനകളെല്ലാം ഓരോ കാരണം പറഞ്ഞു മിസ്സ്‌ മുടക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അതെല്ലാം കളിച്ചു ഞങ്ങൾ ആഘോഷിച്ചു. കോളേജിലെ ഓരോ ആവശ്യത്തിനെന്നും പറഞ്ഞു എവിടെയെങ്കിലും പോയി മുറിയെടുത്തായിരുന്നു കളി. എത്ര കളിച്ചിട്ടും ഒരിക്കലും അയയാത്ത മിസ്സിന്റെ ആ ഇറുക്കപ്പൂർ ആയിരുന്നു എന്നെ മിസ്സിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു നിർത്തുന്ന ഘടകം. പക്ഷെ മിസ്സ്‌ എനിക്ക് ഒരു നിബന്ധന വെച്ചിരുന്നു.

മിസ്സ്‌ അല്ലാതെ വേറെ ഒരു പെണ്ണും ജീവിതത്തിൽ എനിക്കുണ്ടാകാൻ പാടില്ല. കളിക്കാൻ വേറെയാരെയും കിട്ടാത്തതുകൊണ്ടും ആ സൗന്ദര്യമോർത്തും ഞാനും സമ്മതിച്ചു. എന്നെ നോക്കി നടക്കുന്നതിനാൽ താര ആയിരുന്നു മിസ്സിന്റെ ആജന്മ ശത്രു. പക്ഷെ പരസ്യമായി പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല എന്ന് മാത്രം. മിസ്സിനെ പേടിച്ചു ഞാൻ താരയോട് കോളേജിൽ വലിയ അകൽച്ച കാണിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ വൈകിട്ട് ആ കേട് ഞാൻ തീർക്കും. അവളെ വിളിച്ചു കമ്പി പറയും. വിരൽ ഇടീക്കും. അവസാനം ഒരെണ്ണം വിട്ട് കിടന്നുറങ്ങും.

പക്ഷെ എല്ലാം ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് തകർന്നു. N.S.S ക്യാമ്പിനിടക്ക് എന്റെ ആക്രാന്തം ഒന്നുകൊണ്ട് മാത്രം താരയുടെ കടുത്ത എതിർപ്പിനെ മറികടന്ന് അവളെ ഞാൻ കോളേജ് കാന്റീന്റെ മറവിൽ വെച്ചൊന്ന് പണ്ണി. പണി നൈസായിട്ട് പാളി. പെണ്ണ് ചെറുതായൊന്നു ഗർഭിണിയായി. സ്വാഭാവികമായും നാട്ടുകാര് നാറികൾ എന്നെ നന്നായൊന്ന് ഉപദേശിച്ചു. ആ ഉപദേശത്തിന്റെ ക്ഷീണത്തിൽ ആശുപത്രിയിൽ കിടന്ന എനിക്ക് അവിടുന്ന് ഇറങ്ങിയപാടേ അവളെ കെട്ടേണ്ടിയും വന്നു. അതോടെ വിശ്വാസ വഞ്ചകൻ എന്ന പേര് രമ്യ എനിക്ക് ചാർത്തിത്തന്നു. ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് എന്നോടുള്ള സകല ബന്ധവും ഉപേക്ഷിച്ചു. പിന്നീട് ആദ്യം വന്ന ഏതോ ഒരുത്തന് കഴുത്തും നീട്ടിക്കൊടുത്തു.

അങ്ങനെ ഡിഗ്രി തീരും മുൻപ് അച്ഛനായ ഈ എളിയ സഹോദരൻ ഇപ്പൊ കൂലിപ്പണിയെടുത് ഭാര്യ താരയെയും മകൻ അശ്വിനെയും പോറ്റി ജീവിക്കുന്നു.

ഏവർക്കും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും ഇതുവരെ ആരും പറയാത്തതുമായ ഒരു ക്ളൈമാക്‌സ്‌ ഈ കഥക്ക് ഉണ്ടാക്കാനായാണ് ഞാൻ കൂടുതൽ സമയം എടുത്തത്. പക്ഷെ തിരക്ക് മൂലം അതിനെക്കുറിച്ച് ഒന്ന് ആലോചിക്കാൻ പോലും എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല. പിന്നെ മാന്യ വായനക്കാരുടെ നിരന്തര അഭ്യർത്ഥന മാനിച്ചു എന്തോ കുത്തിക്കുറിച് ഈ കഥ ഇവിടെ അവസാനിപ്പിക്കുന്നു. കാരണം എനിക്ക് നല്ലൊരു ക്ളൈമാക്‌സ്‌ ആലോചിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത വിധം തിരക്കാണ്. കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായങ്ങൾ പോലെ നിങ്ങളെ തൃപ്തരാക്കിയില്ല എങ്കിലും ഈ ഭാഗവും ആരെയും പൂർണമായി നിരാശപ്പെടുത്തിയില്ല എന്നു ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ തന്ന പ്രോത്സാഹനത്തിന് നന്ദി. പെട്ടന്ന് എഴുതിയതിനാൽ അക്ഷരതെറ്റുകൾ വന്നെങ്കിൽ സദയം ക്ഷമിക്കണം. അടുത്ത കഥ ഞാൻ എഴുത്തുകയാണെങ്കിൽ ഈ തെറ്റ് ആവർത്തിക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ പ്രതീഷിച്ചുകൊണ്ട് അഭിനന്ദനങ്ങൾ ആയാലും വിമർശനങ്ങൾ ആയാലും അറിയിക്കാതിരിക്കാൻ മറക്കരുതെന്ന അഭ്യർത്ഥനയോടെ

നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം

ജോ

NB:ജോ ഇത് കൊലച്ചതി ആയിപ്പോയി …

ഇപ്പോഴേ തീര്‍ക്കണ്ടായിരുന്നു ..by.admins ~( :((

{{ —ശുഭം— }}