എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 10 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6211

“”…അതെന്താടീ വീണ്ടുമാരേങ്കിലുങ്കൊണ്ടു റൂമിൽകേറാനുണ്ടോ നിനക്ക്..?? മര്യാദയ്ക്കാണെ മര്യാദയ്ക്ക്… നിനക്ക് വീട്ടീന്ന് പുറത്തിറങ്ങണോ..?? എങ്കിലതു കല്യാണങ്കഴിഞ്ഞിട്ട്… ഇനി കല്യാണംവേണ്ടേ..?? എന്നാലൊരു കോത്താഴത്തേക്കും നീ പോകുവേംവേണ്ട..!!”””_ ഓന്തിന്റെനിറം മാറുന്നതുപോലെ സ്വഭാവംമാറിയ അവൾടെതന്ത സ്വന്തം മോളുടെകല്യാണം എളുപ്പത്തിൽ നടത്താനുള്ളപ്ലാനിൽ വീണ്ടുംആക്രോശിച്ചു…

കൊള്ളാവുന്ന കുടുംബത്തിൽനിന്നൊരു ആലോചനവന്നപ്പോൾ അവസരംമുതലാക്കി എടുക്കാച്ചരക്കായ മോളെയൊഴിവാക്കാൻ നോക്കുവാണോ അങ്ങേരെന്നെനിയ്ക്കു സംശയംതോന്നി…

അതോടെ തീരുമാനംവീണ്ടും അവളുടേതായി…

ഇനിയാ നാശംപിടിച്ചവളെങ്ങാനും പഠിയ്ക്കാനുള്ള മുട്ടലുകൊണ്ട് കല്യാണത്തിനു സമ്മതമ്പറയോന്നുള്ള പേടിയോടെയാണ് ഞാൻ നിന്നതെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല…

ഇതൊരുനടയ്ക്കു പോവില്ലെന്നു രണ്ടുതന്തമാർക്കും മനസ്സിലായതോടെ രണ്ടുപേരുംകൂടി ആലോചിച്ചൊരു തീരുമാനമെടുക്കാനും അതുവരേയ്ക്കും വീട്ടിൽനിന്നിറങ്ങാൻ പാടില്ലെന്നുമുള്ള ഉഗ്രശാസനത്തോടെ സഭ തൽക്കാലത്തേയ്ക്കു പിരിഞ്ഞു…

അവിടെനിന്ന് തിരിച്ചു വീട്ടിലേയ്ക്കുവരുമ്പോൾ എങ്ങനെയിതിൽനിന്നും തലയൂരുമെന്നുള്ള ഗഹനമായ ചിന്തയിലായ്രുന്നു ഞാൻ…

പറയാനുള്ളതൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അതൊന്നുമുൾക്കൊള്ളാൻ ശ്രമിയ്ക്കാത്ത സ്വന്തംതന്തയെ ആവോളം മനസ്സിൽപ്രാകുമ്പോഴും കല്യാണം മുടക്കാനുള്ളൊരു വഴിതേടിയെന്റെ മനസ്സു പലവഴിയ്ക്കായി പാഞ്ഞു…

അമ്മയോ ഞാനോ പറഞ്ഞാൽ അച്ഛൻകേൾക്കില്ലെന്നു പൂർണ്ണ ബോധ്യമുണ്ടായ്രുന്നതിനാൽ അവസാനവഴി, അതു കീത്തുതന്നെയായ്രുന്നു…