എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 17 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6209

ഒരേസമയം ഞാനും മീനാക്ഷിയും ഞെട്ടിത്തരിച്ചുപോയി…

ഇത്ര കൃത്യമായി ചെറിയമ്മയിതെങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കിയെന്ന ഞെട്ടലിലായിരുന്നു ഞാനെങ്കിൽ, നുണകൾക്കൊണ്ടു മെനഞ്ഞെടുത്ത ഒരു ചീട്ടുകൊട്ടാരം കണ്മുന്നിൽ തകർന്നടിയുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു മീനാക്ഷിയ്ക്ക്…

ആ ഭീതി മുഴുവൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ വ്യക്തമായിരുന്നു താനും…

“”…മീനൂ..?? ഞാൻ ചോദിച്ചതു നീ കേട്ടോ..?? അപ്പോൾ നിങ്ങളു തമ്മിലിതുവരെ അങ്ങനൊന്നും നടന്നിട്ടില്ലേന്ന്..??”””

“”…അത്… അതു ചെറിയമ്മേ… ഞാൻ…””” _ കള്ളി വെളിച്ചത്തായതിന്റെ പരിഭ്രമത്തോടെ അവളെന്തോ പറയാൻശ്രമിച്ചതും, എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിലായമട്ടിൽ കയ്യുയർത്തി തടഞ്ഞുകൊണ്ടു ചെറിയമ്മ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…

“”…ചോയ്ച്ചതിന് ഉത്തരമ്പറേടീ… നിങ്ങളുതമ്മിൽ ഇതേവരങ്ങനൊന്നും നടന്നിട്ടില്ലേന്ന്…?? നീയിവടെ കൊന്തക്കാലിൽ നടന്നതൊക്കെ ഞങ്ങടെമുന്നിൽ അഭിനയിച്ചതായ്രുന്നോന്ന്..??”””

…ഊംഫീ… ഊംഫീ… ഊംഫീ…

ചോദ്യം കേട്ടതുമാ സീനുപറ്റിയ ബേക്ഗ്രൗണ്ട് മ്യൂസിക് ഞാൻ മനസ്സിൽ കമ്പോസ് ചെയ്യുമ്പോൾ മീനാക്ഷി ഞെട്ടിത്തരിച്ചിരിയ്ക്കുവാരുന്നു…

ചെറിയമ്മയിൽനിന്നും വന്ന ഓരോ ചോദ്യത്തിനുമനുസരിച്ച് അവരുടെ സ്വരവും കടുത്തപ്പോൾ എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെ കക്ഷി കുഴങ്ങിപ്പോയി…

ഒന്നിനും മറുപടിയില്ലാതെ തലകുനിച്ചിരുന്ന മീനാക്ഷിയെയൊന്നുകൂടി നോക്കി ചെറിയമ്മ ബെഡ്ഡിൽനിന്നും എഴുന്നേറ്റു വാതിൽക്കലേയ്ക്കു ശരവേഗത്തിൽ വെച്ചുപിടിച്ചു…

…ഹായ്… എല്ലാം ദേ അവസാനിയ്ക്കാൻ പോണു…

ഇന്നീ വീടു രണ്ടാവും… നെനക്കാവശ്യമുള്ളതൊക്കെ വേണേൽ ഇപ്പോളെടുത്തിട്ട് എങ്ങോട്ടേലുമോടി പൊയ്ക്കോ…!!