എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 17 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6164

“”…ദേ… എന്നെ നോക്കിയേ… എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കൊന്നു നോക്കിയേ… മോളേ മീനൂ…??”””_ ശബ്ദത്തിൽ മാക്സിമം ഒലിപ്പീരുനിറച്ചു ചെറിയമ്മ വീണ്ടും വിളിച്ചപ്പോൾ അവൾ മെല്ലെ മുഖമുയർത്തി നോക്കി…

തള്ളേടൊലിപ്പീരിന്റെ ഉദ്ദേശമറിയാത്തതിനാൽ ഞാനും…

“”…എന്താ..?? സത്യത്തിലെന്താ നിങ്ങടെ വിചാരം..?? ഈ കല്യാണോന്നൊക്കെ പറേണത് കുട്ടിക്കളിയാണെന്നോ..?? ഇവനോടു പ്രതികാരം ചെയ്യാനവൾ കല്യാണത്തിനു സമ്മതിച്ചേക്കുന്നു..!!”””_
വിരലുകൾകൊണ്ടു മീനാക്ഷിയുടെ മുടി മാടിയൊതുക്കിക്കൊണ്ടു വാത്സല്യത്തോടെ ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ,

“”…പ്രതികാരം ചെയ്യാമ്മേണ്ടിയാണ് കല്യാണത്തിനു സമ്മതിച്ചേന്നു പറഞ്ഞതു ചുമ്മാതെയാ… ഇവനെ പേടിപ്പിയ്ക്കാൻ…!!”””_
അതു പറയുമ്പോൾ ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിന്റെ മുഖഭാവമായിരുന്നു മീനാക്ഷിയ്ക്ക്…

“”…അപ്പോൾപ്പിന്നെ ഇഷ്ടല്ലാഞ്ഞിട്ടു നീയെന്തിനാ കൊച്ചേ കല്യാണത്തിനു സമ്മതിച്ചേ…??”””_ ചെറിയ പുഞ്ചിരിയോടെ ചെറിയമ്മയുടടുത്ത ചോദ്യം…

“”…അതോ…”””_ നിസാരമട്ടിൽ പറയാൻതുടങ്ങിയ അവളെന്തോ ഓർത്തെടുത്തെന്നപോലെ പെട്ടന്നു മുഖഭാവം മാറ്റി,

“”…അതു നിങ്ങളെല്ലാം കൂടെന്നെ ജോലിയ്ക്കു വിടൂലാന്നു പറഞ്ഞോണ്ട്… ഇവനെ കെട്ടിയാലേ കോളേജിപ്പൂവാൻ സമ്മയ്ക്കൂന്ന് നിങ്ങളൊക്കെയല്ലേ പറഞ്ഞേ..??”””_ അവൾ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു…

“”…നീയിവടെവന്നു നിങ്ങളു തമ്മിലിഷ്ടാന്നും ഹോസ്റ്റലീവെച്ചു നടക്കാൻ പാടില്ലാത്തതൊക്കെ നടന്നൂന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ പിന്നെ കല്യാണം കഴിപ്പിയ്ക്കാനല്ലേ ഞങ്ങക്കു പറ്റുവാരുന്നുള്ളൂ… പിന്നെ നാട്ടുകാരറിഞ്ഞു നാണക്കേടായി കെട്ടിയ്ക്കന്നതിനെക്കാളും ആദ്യമേ കെട്ടിയ്ക്കുന്നതല്ലേന്നു കരുതിയല്ലേ ഞങ്ങളങ്ങനെ പറഞ്ഞേ…!!”””_ പറഞ്ഞുനിർത്തിയപ്പോഴാണ് ദഹിപ്പിയ്ക്കുന്ന നോട്ടവുമായി നിൽക്കുന്നയെന്നെ ചെറിയമ്മ ശ്രെദ്ധിച്ചത്…