എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 17 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6209

എന്താണെന്റെ മനസ്സിലിരുപ്പെന്നങ്ങനെ പെട്ടെന്നാർക്കും ഊഹിയ്ക്കാനാവില്ലല്ലോ..??!!

ഞാനതേ കിടപ്പിൽ, മീനാക്ഷിയുടെ മുഖത്തുനിന്നും കണ്ണുകൾ പറിയ്ക്കാതെ തലമാത്രം ചെറുതായൊന്നു ചെരിച്ചു,

“”…മ്മ്മ്..?? എന്താടീ…?? എന്തോത്തിനാ നോക്കുന്നേ..?? ഇതുണ്ടല്ലോ… ഇതു നീയെന്നെക്കൊണ്ടു ചെയ്യിച്ചതാ… പുഴുത്തുനാറിയ ശവത്തെക്കാളറപ്പോടെ കണ്ടിരുന്ന നിന്റെയീ അളിഞ്ഞ ശരീരത്തിൽപ്പോലും എന്നെക്കൊണ്ടിതു ചെയ്യിച്ചെങ്കിലേ… അപ്പോൾ നീയൂഹിച്ചോ എന്നെ നീയെത്രമാത്രം ഊഞ്ഞാലാടിച്ചൂന്ന്… എന്നുകരുതിയിനി ഞാനിങ്ങനെ ചെയ്യോന്നു നീ സ്വപ്നത്തിപ്പോലും പ്രതീക്ഷിയ്ക്കണ്ട… അങ്ങനെ നീ സുഖിയ്ക്കാന്നു കരുതേമ്മേണ്ട..!!”””_ അതുംപറഞ്ഞു ഞാൻ വീണ്ടുമവൾടെ കൈയിലേയ്ക്കു തലയമർത്തിയപ്പോൾ, അഴിച്ചുവിടാനുള്ളവൾടെ കുതറലിന്റെ ശക്തിയുംകൂടി…

അതിന്,

“”…ഇല്ലെടീ.! അങ്ങനെ നിന്നെ അഴിച്ചുവിട്ടിട്ടെനിയ്ക്കു പുണ്യാളനാവണ്ട… നീ കൊറേ നേരങ്കൂടങ്ങനെ കെടെ… ആ അഹങ്കാരോക്കെ ഒന്നുരുകിയൊലിയ്ക്കട്ടേ..!!”””_ എന്നായിരുന്നെന്റെ മറുപടി…

അല്ലാതെ അപ്പോൾ പിടിച്ചഴിച്ചുവിടുകയാണെങ്കിൽ അവളെന്റെ മണ്ട തല്ലിപൊളിയ്ക്കോന്നുള്ള പേടി കൊണ്ടൊന്നും ആയിരുന്നില്ല…

മാത്രോമല്ല, രാവിലെയാണേൽ നാടുവിട്ടുപോവാൻ ബസ്സെങ്കിലും കിട്ടും…

അങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടിയാണ് ഞാനവൾടെ നേരേ തിരിഞ്ഞു കിടന്നത്…

ഉടനെയെന്റെ പറഞ്ഞാൽകേൾക്കാത്ത കണ്ണ് അർദ്ധനഗ്നതയായി കിടന്ന മീനാക്ഷിയുടെ മേത്തേയ്ക്കു വീണു…

രണ്ടുവശത്തേയ്ക്കായി നെടുങ്ങനെ കീറിക്കിടന്ന ടീഷർട്ടിനും ബ്രായ്ക്കുമിടയിൽ അവൾടെ മുലക്കുന്നുകൾ രണ്ടും പകുതിയിലേറെ നഗ്നരായിരുന്നു…