എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 17 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6209

…കോപ്പ്… ഇനിയീ പെണ്ണുമ്പിളേളടെ സെന്റിയിൽ, ഇവളാണം വീണാൽ പിന്നെ ഞാൻ മൊത്തത്തോടെ എയറിലായ്രിയ്ക്കുമെന്നറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് ഉടനേ ചാടിയുടക്കു പിടിച്ചു…

“”…എനിയ്ക്കത്ര വിശ്വാസമില്ലെങ്കിലോ…??””” _
ആത്മഹത്യ ചെയ്താലുംവേണ്ടില്ല അവളെയെന്റെ തലയിൽ കെട്ടിവെയ്ക്കാൻ സമ്മതിക്കൂല്ലെന്നുറച്ച തീരുമാനത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ…

പക്ഷേ, ചെറിയമ്മേടെ സെന്റിയൊന്നും മീനാക്ഷിയ്ക്കടുത്തും വിലപോയില്ലെന്ന് അടുത്ത നിമിഷംതന്നവൾ തെളിയിച്ചു…

“”…എനിയ്ക്കും വിശ്വാസമില്ല ചെറീമ്മേ… അല്ലേത്തന്നെ വിശ്വസിച്ചിട്ടെന്തിനാ…?? ഇവനേം ചൊമന്നോണ്ടു നടക്കാനോ..?? അതിനെന്റെ പട്ടിവരും…എനിയ്ക്കിവന്റൊപ്പം ജീവിയ്ക്കാനൊന്നും പറ്റൂല..!!”””_ അവളുമതേ സെൻസിൽ പൊട്ടിത്തെറിച്ചപ്പോൾ ആപ്പിലായത് ചെറിയമ്മയായിരുന്നു…

ഇനിയെന്തെന്നറിയാതെ പരുങ്ങിയ ചെറിയമ്മയെ കണ്ടതും അതൊരടവായെടുത്ത് ഞാൻകേറി വീണ്ടും സ്കോർ ചെയ്യാൻ ശ്രെമിച്ചു…

“” …അല്ലേലാര്‌ ജീവിയ്ക്കുന്നെടീ നിന്റോടെ…?? പോടീ… എങ്ങോട്ടാന്നു വെച്ചാലെറങ്ങിപ്പോ… വണ്ടിക്കൂലി വല്ലതും വേണൊങ്കി ചോദിയ്ക്ക് തരാം… എങ്ങനേലുമൊന്ന് ഒഴിഞ്ഞുതന്നാൽ മതി…!!”””_
ചെറിയമ്മയെയൊന്നു പാളിനോക്കി ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞതും,

“”…നെനക്കു തോന്നുമ്പോൾ അങ്ങനങ്ങൊഴിവാക്കാൻ ഇവളെന്താടാ പട്ടിയോ പൂച്ചയോ മറ്റാണോ…?? നീയങ്കീകരിച്ചാലുമില്ലേലും ഇവളുണ്ടല്ലോ… ഇവളു നിന്റെ ഭാര്യയാ… നീയിവൾടെ ഭർത്താവും… അതിന്നി നീയൊക്കെത്ര നിഷേധിച്ചാലും രെജിസ്റ്ററോപ്പീസിലൊപ്പിട്ടയാ കടലാസ്സുണ്ടല്ലോ… അതുമതി..!!”””