എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 17 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6027

“”…നീയിതെന്തോന്നാടാ മൈരേ പറേണേ…?? നീയിതാരെക്കുറിച്ചാ പറേണേന്നു വല്ല ചിന്തേമുണ്ടോ…?? അവളു നിന്റനിയത്തിയല്ലേടാ…??_
ഒരു ദയനീയമായ ഭാവത്തിലായിരുന്നു ശ്രീയതു ചോദിച്ചത്…

അതിന്,

“”…അനിയത്തിയൊക്കെത്തന്നെയാ… പക്ഷെയിപ്പോ ഞാനാളാകെ മാറിപ്പോയി… എനിയ്ക്കിപ്പോളീ ഷഡ്ഢിയും ബ്രായുമൊക്കെവിടെ കണ്ടാലുമെടുത്തിട്ടു പോരാൻതോന്നും… അതിപ്പോളമ്മേടെയാണോ പെങ്ങടെയാണോന്നൊന്നും നോക്കാമ്പറ്റൂല്ല… അതുകൊണ്ടാ ഞാമ്പറഞ്ഞേ… ഞാൻ വരുന്നില്ലാന്ന്…!!”””_
എന്നായിരുന്നെന്റെ മറുപടി… അതുകേട്ടെങ്കിലും, ശ്രീയ്ക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ലെന്ന് അവന്റെ മുഖഭാവത്തിൽനിന്നും വ്യക്തമായിരുന്നു…

സത്യത്തിൽ മഹേഷിന്റനിയത്തീടെ ഷഡ്ഢിയും ബ്രായുമെടുത്തെന്നു പറഞ്ഞ മീനാക്ഷിയ്ക്കിട്ടു മനഃപൂർവ്വം കുത്തിയതായിരുന്നു ഞാൻ…

ശ്രീയ്ക്കതു മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും മീനാക്ഷിയ്ക്കതു കൃത്യമായി മനസ്സിലായി…

എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കൊന്നു നോക്കിയ മീനാക്ഷി, ഞാൻ തിരിച്ചു നോക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോളെന്റെ കണ്ണുകളെ നേരിടാനാകാതെ മുഖം കുനിച്ചതു തന്നെയായിരുന്നു അതിന്റെ തെളിവ്…

“”…ഡാ… നീയെന്തൊക്കെയാ പറേണേന്നു സത്യത്തിലെനിയ്ക്കു മനസ്സിലാവുന്നില്ല…?? പിന്നന്നത്തെകാര്യം മനസ്സിലിട്ടെന്നെ കുത്തുന്നതാണെങ്കിൽ, ഇവളങ്ങനൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനറിയാതെയൊന്നു വിശ്വസിച്ചു പോയതാടാ… നീയിവളുടെ കോട്ടും സ്റ്റെത്തുമൊക്കെയെടുത്തിട്ടു വന്നതുപോലെ അതും കൊണ്ടുവന്നെന്നു കരുതി… അല്ലാണ്ടതൊക്കെയിവളു നൊണപറയോന്നു ഞാൻ ചിന്തിച്ചില്ല… തറവാട്ടീപ്പെറന്ന പെങ്കുട്ട്യോളത്തരം കാര്യങ്ങളൊന്നും നൊണ പറയൂലല്ലോ… അതായെനിയ്ക്കു പറ്റിപ്പോയെ… നീ ക്ഷെമിയ്ക്ക്…!!”””_
മീനാക്ഷിയെ ഒരുതരമറപ്പോടെ നോക്കിക്കൊണ്ടവനതു പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവളുടെ മുഖമൊന്നു വിളറി…