എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 17 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6209

രണ്ടുമൂന്നു പ്രാവശ്യം ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും ദേഹത്തൊക്കെ വെള്ളം ചിതറിവീഴാൻ തുടങ്ങീപ്പോൾ പരിപാടി നിർത്തി…

അവസാനം,

“”…ഇനി നിന്നെക്കൊണ്ട് വാർക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലേൽ…”””_
എന്നുപറഞ്ഞു തുടങ്ങിയ ചെറിയമ്മ മുഴുവിപ്പിയ്ക്കുന്നതിനു മുന്നേ,

“”…എന്തേ… സഹായത്തിനു മേശിരിയെ വിളിയ്ക്കണോ..??”””_ എന്നും ചോദിച്ച് കീത്തുവീണ്ടും ഇടയ്ക്കുകേറി…

പക്ഷേ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതുമാത്രമേ കക്ഷിയ്ക്കോർമ്മയുള്ളൂ…

അമ്മ കൈയിലിരുന്ന തവികൊണ്ടൊന്നു പൊട്ടിച്ചു… അതിനൊപ്പം,

“”…നീയെന്തിനാ ഒരാവശ്യോമില്ലാണ്ട് ഇവടെവന്നു നിയ്ക്കുന്നേ…?? നീ നിന്റെ കാര്യന്നോക്കിപ്പോടീ… ഇനിയീ പരിസരത്തു കണ്ടുപോവരുത്..!!”””_
എന്നുകൂടി പറഞ്ഞു പിടിച്ചൊരു തള്ള്…

“”… അതേന്ന്… പട്ടിയൊട്ടു തിന്നത്തുവില്ല… പശൂനൊട്ടു കൊടുക്കത്തൂല്ല… വല്ലാത്ത സാധനന്തന്നെ…!!”””_ അതിനു ചെറിയമ്മേടെ ഭാഗത്തുനിന്നും പ്രതിഷേധംവന്നപ്പോൾ, മീനാക്ഷി ചുണ്ടുമറച്ചുകൊണ്ട് എക്കിചിരിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…

അതു ദഹിയ്ക്കാഞ്ഞ കീത്തു, കലിപ്പോടെ അവളെനോക്കി പേടിപ്പിയ്ക്കാൻ ശ്രെമിയ്ക്കുമ്പോൾ എതിർകക്ഷി മീനാക്ഷിയാണെന്നു പാവം മറന്നെന്നു തോന്നുന്നു…

ഉടനെ അതോർമ്മിപ്പിയ്ക്കും വിധത്തിൽ മീനാക്ഷിയുടെ ഡയലോഗുമെത്തി,

“”…ഇവടാരാ ചെറീമ്മേ പട്ടി..?? ഈ കീത്തുവാണോ…?? ആണോ ചെറീമ്മേ…??”””_
ഒരു കൊഞ്ചലിന്റെ സ്വരത്തിൽ കീത്തുവിനെനോക്കി മീനാക്ഷി ചോദിച്ചപ്പോൾ അമ്മയും ചെറിയമ്മയും ചേർന്നൊറ്റ ചിരിയായിരുന്നു…

അതുകൂടായപ്പോൾ ക്വാട്ടതികഞ്ഞ കീത്തു, അടുക്കളയിൽനിന്നും പുറത്തേയ്ക്കു വന്നു…