എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 21 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6344

ക്ഷണത്തിൽ തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത്, അവളുടെ ബലൂൺവീർപ്പിയ്ക്കലുകണ്ട് ചേച്ചിയ്ക്കറിയാതെ ചിരിപൊട്ടിപ്പോയതാണ്…

മീനാക്ഷി വീണ്ടുംചമ്മി…

ഉടനെ വിളറിയൊരു ചിരിചിരിച്ചിട്ട് ചേച്ചികൂടി കളിയാക്കിയതാണല്ലോന്നു കരുതി കക്ഷി ആഞ്ഞൂതാൻ തുടങ്ങി…

ഇത്തവണയെന്തായാലും ബലൂൺ വീർക്കുന്നുണ്ട്…

അതിൽക്കൂടുതലവൾടെ കവിളും… അകത്തേയ്ക്കുപോകുന്ന കാറ്റ് കുറെതിരിച്ചു കേറുന്നുമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു…

“”…എടീ… നീ ബലൂണിനെയാണ് വീർപ്പിയ്ക്കേണ്ടത്… അല്ലാതെ അതുനിന്നെയല്ല..!!”””_ കവിളിനുപുറമേ മീനാക്ഷിയുടെ കണ്ണുകൂടിയുരുണ്ടപ്പോൾ ഞാനറിയാതെ പറഞ്ഞുപോയി…

പറഞ്ഞുതീരേണ്ടതാമസം ആരതിയേച്ചിവീണ്ടും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…

എന്നിട്ട്;

“”…എനിയ്ക്കുതോന്നുന്നത് സിദ്ധൂ, ബലൂൺപകുതി വീർക്കുമ്പോഴേയ്ക്കും

മീനു പൊട്ടിപ്പോകൂന്നാ..!!”””_ ചിരിച്ചുമറിയുന്നതിനിടയിൽ അവരുകൂട്ടിച്ചേർത്തു…

സാധാരണ ഇമ്മാതിരി ഊളച്ചളികൾക്കൊന്നും സപ്പോർട്ടുകൊടുക്കാറില്ലാത്ത ഞാനും ഇപ്രാവശ്യം തലയറിഞ്ഞുചിരിച്ചു,

എന്തിനോ ഏതിനോ..??

ശേഷം വീണ്ടുംപണിതുടർന്ന ഞാൻ കൈയിലിരുന്ന ബലൂൺ വലിഞ്ഞുനിന്നു കെട്ടുമ്പോഴാണ് പിന്നിൽനിന്നുമൊരു വെടിയൊച്ചകേൾക്കുന്നത്…

പെട്ടെന്നുകേട്ടയാ ശബ്ദത്തിൽ ഞെട്ടിപ്പോയ ഞാൻ, ഒരുപിടച്ചിലോടെ സ്റ്റൂളും മറിച്ചുകൊണ്ട് നടുവുംതല്ലി നിലത്തേയ്ക്കുവീണു…

എന്നാലെന്റെ വായിൽനിന്നും വീണ നിലവിളിയേക്കാളുച്ഛത്തിൽ കുഞ്ഞു കരഞ്ഞതുകൊണ്ടാകും ആരുമെന്നെ ശ്രെദ്ധിയ്ക്കാതെപോയത്…

എന്തായാലും എന്താണു സംഭവിച്ചതെന്നറിയാതെ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു നോക്കുമ്പോൾ, ബലൂണിന്റെ രണ്ടുതുണ്ടുകഷ്ണവും കൈയിൽപ്പിടിച്ചു ചത്തപോലിരിപ്പുണ്ട് ശവം…