എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 21 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6202

“”…എന്നാലുമതുശെരിയല്ലല്ലോ ചേച്ചീ… റൂള് റൂളല്ലേ..??”””_ അതല്ലേലുമങ്ങനാണല്ലോ, ആവശ്യമാണേൽ നമ്മളു മണലിലേപെടുക്കൂ…

അല്ലാത്തപ്പോൾ ഈ ബ്രേക്കിന്റെയൊക്കെ ആവശ്യമെന്തിനാന്നു ചിന്തിച്ചുനടന്നിരുന്നതാ, ഇപ്പോളുത്തരവാദിത്വമുള്ള പൌരനായത്… എന്താല്ലേ..??!!

“”…അങ്ങനാണേൽ നീയൊരുകാര്യഞ്ചെയ്… എന്റെ ബൈക്കെടുത്തോ… അതാവുമ്പോൾ പ്രശ്നമില്ലല്ലോ..??”””_ ജോയുടെയടുത്ത നീക്കം…

എനിയ്ക്കാണെങ്കിൽ മുന്നിലിരുന്ന പ്ളേറ്റുമെറിഞ്ഞുടച്ചിട്ട്, എനിയ്ക്കിപ്പോൾ പോകാൻസൗകര്യപ്പെടില്ലന്നും പറഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു പോണംന്നുണ്ടായിരുന്നു…

പക്ഷേ, എന്തുകൊണ്ടോ അങ്ങനെ പറയാനെനിയ്ക്കു കഴിയാതെപോയി…

“”…അയ്യോ… ജോക്കുട്ടാ… ബൈക്കിന്നലെ വിശാലെടുത്തിട്ടുപോയില്ലേ..??”””_ പെട്ടെന്നോർത്തിട്ടെന്നപോലെ ആരതിയേച്ചി ദുഃഖംപ്രകടിപ്പിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് വായിലിരിയ്ക്കുന്ന ഇഡ്ഡലി ചവയ്ക്കാനുള്ളതാണെന്നുപോലും ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നത്…

“”…അടിപൊളി..! ഞാനതുമറന്നു… ഇനിയിപ്പോളെന്താ ചെയ്ക..??”””_ മുഖത്തുപടർന്ന നിരാശയോടെ അവനെല്ലാവരെയും മാറിമാറിനോക്കുമ്പോൾ അവരുടെഭാവവും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നില്ല…

രക്ഷപ്പെട്ടസന്തോഷം പുറമേപ്രകടിപ്പിയ്ക്കാതെ ഞാനുമൊരാവശ്യവുമില്ലാതെ വിഷമമഭിനയിച്ചപ്പോൾ കാലനുവഴിതെറ്റില്ലെന്നു പറയുമ്പോലെ മീനാക്ഷി വാതുറന്നു;

“”…എന്റേല് ലൈസൻസൊക്കേണ്ട്… വേണേല് വണ്ടി ഞാനോടിയ്ക്കാം..!!”””_ വായ്ക്കിടയ്ക്കൊരു റെസ്റ്റുകൊടുത്തുംകൊണ്ട് മീനാക്ഷി അഭിപ്രായമറിയിച്ചപ്പോൾ, കല്യാണത്തലേന്ന് ഒളിച്ചോടിപ്പോയപെണ്ണ് തിരിച്ചുവന്നപോലുള്ള സന്തോഷമായിരുന്നു വീട്ടുകാരുടെമുഖത്ത്…