എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 04 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 8130

ഞാൻ കട്ടിലിന്റെ ഓരത്തായ്രിയ്ക്കുവേം ചെയ്തു…

ഒരു പത്തുമിനിറ്റങ്ങനെ ഇരുന്നിട്ടുണ്ടാവും, അപ്പോഴേയ്ക്കുമവൾടെ മുരടനക്കംകേട്ടു…

ശേഷം,

“”…എന്റെ ജൂലിക്കുട്ടീ… നീപോയി നിന്റെ പപ്പയോടുപറ, മര്യാദയ്ക്കുവന്ന് എന്റോടെമിണ്ടാൻ… ഇല്ലേലെന്റെ സ്വഭാവംമാറുംന്നും പറേണം..!!”””

ജൂലിക്കുട്ടി മഞ്ഞനിറത്തിലുള്ള ഒരു വലിയ ടെഡ്ഡിബിയറാണ്…

ഫുൾടൈം ഞങ്ങൾടെ തലയിണകളുടെ നടുക്കാണ് പുള്ളിക്കാരിയുടെ സ്ഥാനം…

ഇപ്പോളെന്നെ സോപ്പിടാനായി അതിനെയെടുത്തുവെച്ച് വർത്താനംപറയുവാ…

അതുകേട്ടു തിരിഞ്ഞുനോക്കിയതും അവള് ചുണ്ടുകടിച്ചുപിടിച്ച് ചിരിയടക്കാൻ ശ്രെമിയ്ക്കുവായ്രുന്നു…

ആ ചിരികൂടിക്കണ്ടതും എന്റെ ദേഷ്യമിരട്ടിച്ചു…

ഉടനെതന്നെ ലൈറ്റുമോഫ്‌ചെയ്ത് ബെഡ്ഡിലേയ്ക്കു കേറുവായ്രുന്നൂ ഞാൻ…

“”…ദാ… പൊതച്ചോ..!!”””_ അവളു പുതയ്ക്കാനെടുത്ത പുതപ്പിന്റെ ബാക്കിഭാഗമെടുത്ത് എന്റെ മേലേയ്ക്കുവെച്ചതും ഞാൻ തട്ടിയെറിഞ്ഞു;

“”…നിന്റച്ഛന് കൊണ്ടോയി കൊടടീ..!!”””

“”…ന്റെ ദൈവമേ… ഇങ്ങനേം കൊതിക്കെർവ്വുള്ള മനുഷ്യമ്മാര് കാണോ..?? അയ്യേ.! ഇതൊക്കെയാരേലുമറിഞ്ഞാൽ… ശ്ശൊ.! നാണക്കേടുതന്നെ..!!”””_ ആത്മഗതംപോലെ പറഞ്ഞവൾ എന്നോടു ചേർന്നുകിടന്ന് വീണ്ടും പുതപ്പെടുത്തെന്റെ നെഞ്ചത്തേയ്ക്കുവെച്ചു…

“”…അത്രയ്ക്കു നാണക്കേടുള്ളോരൊന്നും ന്നെ തൊടണ്ട… മാറിക്കെടേടീ..!!”””_ അവൾക്കെതിർവശം ചെരിഞ്ഞു കിടന്നയെന്റെ ഇടുപ്പിലൂടെകൈയിട്ട് എന്നോട് ചൊതുങ്ങിക്കിടക്കാനൊരുങ്ങിയ മീനാക്ഷിയുടെ കൈതട്ടിമാറ്റി പറയുന്നതിനൊപ്പം, ഞാൻ കുറച്ചുകൂടി നീങ്ങിക്കിടന്ന് ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ ഗ്യാപ്പുവലുതാക്കി…