എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 04 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 8141

അതവൾക്കു വിലപിടിപ്പുള്ള സമ്മാനങ്ങൾ വെച്ചുനീട്ടിയതിനല്ല, പകരം കൂടെയൊന്നു ചെല്ലുന്നതിനാണ്…

അതാണെന്റെ മീനാക്ഷി…

പക്ഷേ, അതുമാത്രമല്ല എന്നത് മറ്റൊരുവസ്തുത…

“”…ഉവ്വ.! ഞാങ്കണ്ടായ്രുന്നു, കണ്ണീരുമൊലിപ്പിച്ചോണ്ടിറങ്ങി പോന്നത്..!!”””_ ഞാനൊന്നു ചിരിച്ചു…

“”…അതോ… അതു ഞാനാക്റ്റ് ചെയ്തതല്ലേ..!!”””_ നിറഞ്ഞുതുളുമ്പുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ വന്നെന്റെ കവിളിൽനുള്ളിക്കൊണ്ട് കക്ഷി പിന്നിലേയ്ക്കു ചാടിക്കയറി…

“”…ന്റെ പൊന്നേ… തടിച്ചീടെ വെയിറ്റ്… വണ്ടീടെ ഫ്രണ്ട്കൊണ്ട് പൊങ്ങി..!!”””

“”…എന്നാ സയിച്ചോണം… ഞാനാഹാരം കഴിയ്ക്കുന്നില്ലെന്നാണല്ലോ നിന്റെപരാതി..!!”””_ പറഞ്ഞതും അവളൊറ്റ ചിരിയായ്രുന്നൂ…

“”…മ്മ്മ്.! ഇതിനൊക്കെ ഞാൻ മറുപടിപറയാൻ നിന്നാൽ പിന്നെ ചോദ്യോത്തരോന്നുമുണ്ടാവില്ല… പെരുമാറലേയുണ്ടാവൂ… അതോണ്ട് ആ വായുംവെച്ച് മിണ്ടാണ്ടിരുന്നോ..!!”””_ ഞാനതുപറയുമ്പോഴും പിന്നിലിരുന്നവൾ അടക്കിച്ചിരിയ്ക്കുന്നുണ്ടായ്രുന്നു…

അപ്പോഴേയ്ക്കും ഹോസ്പിറ്റലിൽനിന്നും വീണ്ടും ഫോൺവന്നു… കാര്യമൊന്നും കൃത്യമായി അറിയില്ലെങ്കിലും സംഗതിയെന്തോ സീരിയസ്സാണെന്നു മനസ്സിലായി…

അല്ലെങ്കിൽ ഓൾറെഡി ഡോക്ടർസുണ്ടായ്ട്ടും രാത്രിതന്നെ മീനാക്ഷിയെ വിളിച്ചു വരുത്തില്ലായിരുന്നല്ലോ…

പിന്നെ കൂടുതലായവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻനിൽക്കാതെ ഞാൻ ആക്‌സിലെറേറ്റർ തിരിച്ചു…

“”…എന്നാ ഞാമ്പൊക്കോട്ടേ….??”””_ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഗേറ്റിനുമുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തിക്കൊണ്ടാണ് ഞാൻചോദിച്ചത്…